Listy od Przyjaciół
 
Listy


Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!


Przede wszystkim chcieliśmy podziękować wszystkim organizatorom pięknej pielgrzymki do Fatimy w ramach Apostolatu Fatimy. Jesteśmy zachwyceni, że Matka Boża tak nas wynagrodziła. Nie przypuszczaliśmy, że zobaczymy tak piękne miejsce, gdzie nasza Matka Boża objawiła się pastuszkom. To, co ujrzeliśmy i usłyszeliśmy, pozostanie w naszych sercach do końca życia. Gdy wróciliśmy i popatrzyliśmy na tych ludzi zagonionych po sklepach, pomyśleliśmy sobie, czy warto tak biegać za zakupami, zapominając, że jest coś ważniejszego i piękniejszego... Bardzo się cieszymy, że tak wspaniali młodzi ludzie, młode małżeństwa mają takie dobre i czułe serca dla osób starszych. Myślimy o Was. Z serca życzymy Wam dużo zdrowia i aby jak najwięcej wiernych przyłączyło się do Was. Zostańcie z Bogiem.

Michalina z synem Krzysztofem z Małopolski

 
Szczęść Boże!

Dziękuję za wszystkie przesyłki, które od Was otrzymałam. Proszę bardzo o modlitwę za mojego brata Janusza, który będzie miał niedługo operację. Proszę też o modlitwę w intencji mojej 82-letniej mamy, która się nim opiekuje (brat jest osobą samotną z I grupą inwalidzką). Ja żyję w szczęśliwym małżeństwie, doświadczonym jednak dwójką niepełnosprawnych dzieci. Rodzice z jednej i drugiej strony wychowali nas w duchu katolickim, za co jesteśmy im bardzo wdzięczni. Tak ważny jest fundament, z którego się wyrasta, bo gdy przyjdą trudności, łatwiej je rozwiązywać w oparciu o wiarę w Boga.

Całemu Instytutowi życzę obfitych łask Bożych i opieki Matki Bożej Tuchowskiej. Modlę się za Was z ufnością i proszę o modlitwę.
 
Grażyna z Tuchowa



Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Serdecznie dziękuję za wszystkie przesyłki, które od Was otrzymałam. Przepraszam, że dopiero teraz piszę, ale nie miałam do tego głowy. W Nowy Rok mieliśmy w domu pożar, dwa miesiące temu zmarł mój 47-letni syn, a teraz zachorował mój mąż. Dziękuję za łaski, jakie otrzymałam za pośrednictwem Matki Bożej od Cudownego Medalika. Medalik ten noszę cały czas na szyi. Przyjęłam go z serdecznym ukłonem. Chciałam też dać świadectwo, że dzięki niemu doświadczyłam szczególnej opieki Matki Najświętszej. Uważam za cud narodziny mojej wnuczki Aleksandry. Urodziła się jako wcześniak w szóstym miesiącu ciąży. Synowa zaszła w ciążę, gdy była akurat po naświetleniu radioaktywnym, które brała po operacji guza na płucach. Lekarz radził usunąć dziecko. Ale synowa postanowiła urodzić. Doradziłam jej, aby zmieniła lekarza. Posłuchała. Prosiłam gorąco i modliłam się do Najświętszej Mateczki o cud, aby oboje przeżyli. Po urodzeniu się wnuczka ważyła 950 gramów. Jeszcze długo leżała w inkubatorze. Modliłam się o zdrowie dla małej Oli. Często miała różne infekcje zagrażające życiu. Bardzo martwiliśmy się, że może nie przeżyć. Ale z czasem było coraz lepiej. Pan Bóg uczynił cud. Synowa czuła się coraz lepiej i wnuczka też. Dziś Ola ma 6 lat i wszystko jest w porządku. Jest zdrowa i bardzo zdolna. Wiem, że sprawiła to opieka Matki Bożej. Serdecznie wszystkich Was pozdrawiam.
 
Maria z Otmuchowa


Szczęść Boże!

Pragnę się z Wami podzielić pewnym świadectwem. Pewnego dnia znalazłam na drodze różaniec, potem medalik Matki Bożej Szkaplerznej, a następnie w mojej skrzynce pocztowej zamówienie na książkę pt. „Różaniec – ratunek dla świata”. Wtedy jeszcze nie wiedziałam, że są to znaki od Boga, abym zaczęła odmawiać różaniec. Dzisiaj już wiem, że to Matka Najświętsza pomogła mi przeżyć te trudne chwile, które na pewno przeżywa każda matka, której dziecko zetknęło się z narkotykami. Bardzo się bałam, bo wydawało mi się, że zostałam z tym problemem sama. Wołałam: „Matko ratuj go! Ja mu nie dam rady pomóc, a Ty Ukochana możesz wszystko uprosić u naszego Ojca”. On znikał na noce, a ja w ciemności zalana łzami ściskałam i przytulałam do siebie różaniec. „Maryjo – wołałam – jesteś moją jedyną nadzieją, błagam Cię, idź za moim synem krok w krok i wyprowadź go z tej drogi. Ja obiecuję do końca moich dni odmawiać różaniec, a Ty Ukochana przyprowadź mi go do domu. Ty Mateczko uratuj moje dziecko, a ja obiecuję codzienną modlitwę”. Mój syn wrócił do domu, podjął pracę i jest dla nas dobry. Przez ten list chcę powiedzieć wszystkim matkom, które mają problemy z dziećmi, że nie ma takiej sytuacji, w której nie pomoże różaniec.
Pozdrawiam Was.
Maria z Warmińsko-Mazurskiego



Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Dziękuję gorąco za książkę „Różaniec – ratunek dla świata”. Książka jest piękna i można powiedzieć – nadzwyczajna. Prosta i pouczająca, może być lekturą dla wszystkich. Najciekawsze jednak jest to, że teksty w niej zawarte, mimo upływu lat, są bardzo aktualne, budujące i pouczające. Jeżeli chodzi o różaniec jubileuszowy, jest wspaniały i aż się sam prosi o modlitwę. Bardzo serdecznie dziękuję Wam. Przekazuję podziękowanie dla Was wszystkich, a w szczególności dla zespołu redakcyjnego.
Wanda z Bochni


NAJNOWSZE WYDANIE:
Królowa Apostołów
Ten numer naszego pisma poświęciliśmy w dużej mierze Kościołowi Apostolskiemu oraz Maryi, która jest Królową Apostołów i wszystkich dusz apostolskich. Zatem także w tym aspekcie Matka Boża jest naszą Królową, bo przecież każdy z nas, ochrzczonych, jest powołany do apostolstwa, do świadczenia o wierze katolickiej słowem i czynem.

UWAGA!
Przymierze z Maryją
WYSYŁAMY
BEZPŁATNIE!
 
Dotknięcie Karoliny

Kilka dni przed Świętami Wielkanocnymi redakcję „Przymierza z Maryją” odwiedzili Państwo Anna i Jerzy Kasperczykowie z Krakowa, którzy wspierają Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi od początku jego istnienia. – Prowadzicie Państwo dobrą działalność. Wiem, że teraz jest ciężej, ale z pomocą Bożą…, bo inaczej się nie da – mówi pani Anna.

 

– Do Apostolatu Fatimy należymy wspólnie z mężem od 2001 roku – kontynuuje. To się stało tak, że listonosz przyniósł do naszej pracy ulotkę Stowarzyszenia. Zainteresowaliśmy się i napisaliśmy…

Aktywni Dobrodzieje Stowarzyszenia


– Bierzemy udział w kampaniach organizowanych przez Stowarzyszenie i modlimy się, wykorzystując otrzymane materiały. Wzięliśmy też udział w akcji, podczas której zbierano pieniądze na wykupienie i remont siedziby Stowarzyszenia przy ul. Augustiańskiej w Krakowie
– dodaje pan Jerzy. – Parę lat temu byliśmy na ul. Augustiańskiej podczas peregrynacji figury Matki Bożej Fatimskiej – dopowiada pani Anna. – Ja osobiście byłam też gościem na jednym z Kongresów Konserwatywnych, który odbywał się w Krakowie przy ul. Sławkowskiej. To było bardzo przyjemne doświadczenie. Do wspierania Stowarzyszenia wciągnęliśmy naszą mamę, która obecnie ma już 96 lat, ale wciąż otrzymuje i czyta „Przymierze z Maryją”. [...]

 

[Pełny tekst w wydaniu papierowym]


Listy od Przyjaciół
 
Listy

Szanowny Panie Prezesie!

Jestem osobą wiekową (88 lat), schorowaną – o bardzo niewielkich możliwościach działania. Od lat jestem zwolenniczką działalności Pana oraz Stowarzyszenia Ks. Piotra Skargi. Dziękuję Panu Bogu za Pana osobę, modlę się od kilkunastu lat o powodzenie Waszych akcji. W życiu wiele przeżyłam i widziałam, mogę więc obiektywnie ocenić Waszą działalność. Wyrażam więc mój ogromny szacunek za wszystko, czego dokonujecie. Dziękuję za Wasze pisma, w szczególności za „Przymierze z Maryją” oraz za inne materiały. Jestem także szczególnie wdzięczna za Waszą akcję „Stop deprawacji polskich dzieci”, która nasuwa pytanie: Dokąd zmierzasz Polsko? Panie Prezesie – oby Pan Bóg dał Panu dużo zdrowia i siły!

Joanna z Bytomia

 

Szczęść Boże!

Dziękujemy Państwu za akcję „Stop deprawacji polskich dzieci”. Cieszymy się, że została podjęta taka inicjatywa. Chętnie się do niej włączamy. Kształtowanie w duchu Bożym naszych dzieci od najmłodszych lat to nasz obowiązek i najważniejszy cel naszego życia. Dlatego musimy czynić wszystko, co w naszej mocy, aby ocalić dzieci od zgorszenia, a szkoła to przecież drugi dom naszych dzieci. Szczęść Boże dla Waszej pięknej pracy! Prosimy o modlitwę w obliczu choroby nowotworowej, z którą musimy się zmagać w naszej Rodzinie.

Agnieszka i Witold z Podkarpacia

 

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Dziękuję za wszystkie otrzymane od Państwa materiały, które sobie bardzo cenię i które zajmują w moim domu szczególne miejsce. Postanowiłam też napisać, by dać świadectwo. Moje pierwsze badania medyczne wypadły niekorzystnie, później nastąpiła biopsja i „wielkie czekanie”. Cały czas nie traciłam nadziei. Wszystko zawierzyłam Bogu i Maryi, modląc się jednocześnie nowenną do św. Ojca Pio, którego to obrazek i relikwie dostałam od Was. Zaraz potem odebrałam wiadomość, że nie mam komórek rakowych. Dziękuję Bogu, Maryi i św. Ojcu Pio za łaskę zdrowia, a Wam za dzieło, które prowadzicie. Niech dobry Pan Bóg błogosławi w Waszej wspaniałej pracy… Dziękuję i pozdrawiam serdecznie!

Renata

 

Szanowny Panie Redaktorze, Szanowny Panie Prezesie

Zdaję sobie sprawę, że chwilę się nie odzywałam, ale było to spowodowane moją niedyspozycją, którą odczuwam od zeszłego roku. Miałam nadzieję na poprawę. Niestety, poważny wiek spowodował moją niepełnosprawność ruchową. Bardzo mi trudno zachować pionową postawę i równowagę, dlatego w domu mam dokładnie wytyczony bezpieczny obszar poruszania się, a na zewnątrz metalowy wózek, który umożliwia mi poruszanie się na niewielkich dystansach. Z powodu wielu ograniczeń i zmian, wiele spraw przejęły moje dzieci. Teraz niestety ze względów zdrowotnych obawiam się, że będę zmuszona opuścić Stowarzyszenie i „Przymierze…”, o czym jest mi trudno i przykro pisać i mówić. Przyzwyczaiłam się bowiem do kontaktów z Wami poprzez wsparcie, lektury, dyskusje na aktualnie zamieszczane tematy, możliwość uczestnictwa w spotkaniach „Przymierza z Maryją” i liczne okazje do podzielenia się z bliźnimi efektami moich praktyk religijnych i możliwością wykazania się religijną postawą.

Dla mnie osobiście wspieranie „Przymierza…” jako największego pisma dla katolików w Polsce było i jest satysfakcjonujące i ważne. Nie bez znaczenia są osobistości od lat związane i utożsamiane z pismem. Redaktor naczelny we wstępie do każdego egzemplarza zapoznaje z jego tematyką, ale też akcentuje najważniejsze przesłania obecnej chwili, tj. że wszystkie aktualne wydarzenia nie mogą przesłaniać faktu w jakich czasach żyjemy obecnie i co jest naszym teraźniejszym obowiązkiem. Cenię także postawę Prezesa Stowarzyszenia, p. Sławomira Olejniczaka za pracowitość, energię i siłę działania. Niebanalne formy imiennego i adresowego sposobu komunikowania się też mają wielu zwolenników i entuzjastów. A w piśmie szczególną uwagę przykuwają: temat główny, święte wzory, kampanie, lektury duchowe, felietony, problemy. Ciekawa tematyka poszerza grono Czytelników.

Kończąc, pragnę złożyć na ręce Pana Prezesa oraz Pana Redaktora i całej Redakcji moje podziękowania i pozdrowienia. Życzę dużo wytrwałości i siły w działaniu. Pragnę też zapewnić o swojej modlitwie w Waszej intencji i intencji Przyjaciół. Szczęść Boże!

Zofia

 

Od Redakcji:

Szanowna Pani Zofio!

Z całego serca dziękujemy za Pani piękne, pełne serdeczności i szczerości słowa. To dla nas zaszczyt, że mogliśmy być częścią Pani codzienności i duchowej drogi przez tak długi czas. Mimo wszelkich trudności, ufamy, że nadal będziemy mieć ze sobą kontakt! Dziękujemy za Pani zapewnienie o modlitwie. Prosimy również przyjąć nasze modlitwy i życzenia wszelkich łask Bożych, szczególnie w tym wymagającym czasie. Niech Matka Najświętsza otacza Panią swoją opieką, a Duch Święty napełnia siłą, pokojem i nadzieją.

Z wdzięcznością i szacunkiem
Redakcja „Przymierza z Maryją” oraz Stowarzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im. Ks. Piotra Skargi

 

Szczęść Boże!

Bardzo dziękuję Stowarzyszeniu Ks. Piotra Skargi za obfite, mądre, rozsądne i aktualne tematy poruszane w korespondencji i wydawnictwach, przypominające wielokrotnie ważne wydarzenia historyczne, ważne zdarzenia utwierdzające w człowieku głęboko wierzącym i myślącym rzeczywistą prawdę, że nasza wiara opiera się na ufności, że Pan Bóg działa w naszym imieniu i z wielką mocą, że prowadzi nas dobrymi drogami. Jest to bardzo ważne, że Prezes Stowarzyszenia i Redakcja „Przymierza z Maryją” swoją pracą stale wzmacniają i przypominają o obecności Pana Boga w naszym życiu. Ufam, dziękuję i proszę o dalsze wskazówki prowadzące do dobrego i mądrego działania. Serdecznie pozdrawiam i życzę dużo cierpliwości i zdrowia w działalności!

Cecylia z Poznania