Zorganizowanie opisanych w tym dziale spotkań i kampanii
było możliwe wyłącznie dzięki hojności naszych Darczyńców.
Nowy numer „Polonia Christiana”
W nowym, wrześniowo‑październikowym wydaniu pisma „Polonia Christiana” podejmujemy zagadnienie niepodległości naszej Ojczyzny. Dlaczego teraz zajmujemy się tym tematem? Ponieważ setna rocznica odzyskania niepodległości przez Rzeczpospolitą naprawdę przypada w październiku, nie w listopadzie. Przekonująco pisze o tym Jerzy Wolak w artykule „Nasz Independence Day”.
Ale niepodległość to bynajmniej nie zagadnienie z odległej przeszłości. Dlatego właśnie Krystian Kratiuk wyjaśnia, do czego potrzebna jest Polska – nie tylko Polakom, ale całemu światu i Panu Bogu; a Mateusz Ziomber przestrzega, iż jeśli nie zadbamy dziś o naszą kruchą niepodległość, to możemy stracić nie tylko ją, ale znacznie więcej – naszą duszę.
Dlatego pamiętać należy – o czym przypomina na łamach pisma bp Atanazy Schneider – że w pierwszym rzędzie Ojczyznę mamy w Niebie, i jej trzeba nam przede wszystkim bronić, przeto ziemski Kościół musi być walczący.
Z wizytą u Maryi Uzdrowienie Chorych
Na początku lipca delegacja naszego Instytutu udała się do Rzymu, by złożyć na ręce ojców kamilianów w kościele pw. św. Marii Magdaleny 1270 kart przesłanych przez naszych Przyjaciół i Dobrodziejów. Za nich wszystkich 6 lipca odprawiona została Msza Święta.
Kult Salus Infirmorum propagujemy od ponad 2 lat. Przez ten czas rozesłaliśmy broszurę Nadzieja chorych i cierpiących do ponad 371 000 domów, rozdaliśmy blisko półtora miliona poświęconych wizerunków Matki Bożej, ponad 4000 osób zamówiło książkę Uzdrowienie Chorych. Maryja – Święci – Cuda, a do Rzymu pracownicy dostarczyli łącznie 37 723 kart z podziękowaniami i prośbami do Maryi.
Kluby „Polonia Christiana”
Krucjata Młodych
W piątek 17 sierpnia grupa 50 młodych wolontariuszy TFP (w tym 16 z Polski) przeprowadziła na ulicach Wiednia kampanię przeciwko ideologii gender. Polegała ona na rozdawaniu sporządzonych w języku angielskim i niemieckim ulotek ostrzegających przed zagrożeniami płynącymi z tej szkodliwej społecznie ideologii. W odróżnieniu od tradycyjnych akcji tego typu, przyjmujących przeważnie formę stacjonarnych pikiet, ta miała miejsce w trakcie marszu z rozwiniętymi sztandarami TFP od Zamku Hofburg do katedry św. Szczepana w centrum stolicy Austrii.
Omawiana akcja została przygotowana w ramach zawiązanej niedawno Akcji Studenckiej TFP Europa. Nieco wcześniej, w dniach 23–31 lipca akcje ulotkowe przeprowadzono w Bonn, Kolonii, Duisburgu, Düsseldorfie i Amsterdamie. Więcej na temat tej inicjatywy można przeczytać na stronie internetowej tfpstudentactioneurope.org.
Obóz rycerski
Podczas tegorocznych wakacji Stowarzyszenia TFP zorganizowały dwa obozy rycerskie. Pierwszy odbył się w dniach 2–9 lipca w Glencomeragh House w Irlandii. Uczestniczyło w nim kilkunastu chłopców z całego świata, w tym dziesięciu z Polski.
Kolejny zorganizowano we francuskim Creutzwaldzie i trwał od 14 do 22 lipca. Wzięło w nim udział 11 chłopców z Boliwii, Niemiec, Irlandii, Polski, Rumunii i Stanów Zjednoczonych.
Modlitwa, dyscyplina, praca intelektualna oraz rekreacja, to główne elementy formacji młodych kontrrewolucjonistów. Szczególnym czasem była codzienna Msza Święta w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego. Podczas wykładów i pogadanek chłopcy poznawali wspaniałość cywilizacji chrześcijańskiej.
Akademia Letnia w Gaming
W dniach 12–18 sierpnia w miejscowości Gaming w Austrii odbyła się Akademia Letnia – spotkanie edukacyjne młodych członków i wolontariuszy TFP. Zgromadzeni w kompleksie średniowiecznego klasztoru kartuzów konserwatyści słuchali wykładów i prowadzili dyskusje na tematy związane z genezą, przebiegiem i fatalnymi skutkami rewolucji sorbońskiej 1968 roku. Honorowymi gośćmi konferencji byli tym razem: JE Biskup Atanazy Schneider z Kazachstanu oraz JW Książę Paul Oldenburg.
Różańce publiczne
W miesiącach wakacyjnych publiczne spotkania różańcowe w intencji odnowy moralnej narodu odbyły się: w Białymstoku, Bydgoszczy, Gdańsku, Gdyni, Gliwicach, Kędzierzynie‑Koźlu, Krakowie, Lesznie, Nowym Sączu, Olkuszu, Poznaniu, Pucku, Tarnowie, Toruniu, Wejherowie, Wrocławiu, Zielonej Górze. Dodatkowo we Wrocławiu w czwarte czwartki miesiąca Krucjata Młodych zorganizowała publiczne Różańce w intencji prześladowanych chrześcijan.
Wspierajmy Portal PCh24.pl
E-book pt. Hetmanka Kontrrewolucji to nagroda dla wszystkich naszych przyjaciół, którzy zechcą wesprzeć datkiem portal PCh24.pl. Licząca 90 stron publikacja zawiera wybór tekstów wielkich świętych oraz najciekawszych artykułów o Matce Bożej napisanych przez autorów portalu.
Wysłannik Niebios
We wrześniu Instytut rozpoczął kampanię propagowania kultu św. Ojca Pio z okazji 50. rocznicy jego śmierci. 360 000 naszych Przyjaciół otrzymało poświęcony obrazek z relikwią III stopnia św. Ojca Pio i modlitwą o jego wstawiennictwo, a także list polecający kampanię, którego autorem jest bp Juan Rodolfo Laise OFMCap. Każdy z uczestników akcji ma możliwość zapisania na specjalnej karcie swoich podziękowań i próśb do Stygmatyka. Pracownicy Instytutu zawiozą te karty do San Giovanni Rotondo i ofiarują w tamtejszym Sanktuarium. 23 listopada zostanie tam odprawiona Msza Święta za wszystkich, którzy zaangażowali się w kampanię Św. Ojciec Pio Wysłannik Niebios.
Pani Barbara Kaptur, która jest dzisiejszą bohaterką rubryki poświęconej Apostolatowi Fatimy, należy do naszej wspólnoty od ponad 10 lat.
– Przypadkowo w skrzynce znalazłam ulotkę, to było w 2012 roku, w listopadzie. Wysłałam zgłoszenie i od tego czasu zaczęła się korespondencja. Mam jeszcze pierwszy list, który dostałam 7 grudnia – wspomina.
– Pochodzę z parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Trzemesznie. Tam byłam ochrzczona, tam też przystąpiłam do Pierwszej Komunii i tam brałam ślub. Wiarę przekazali mi rodzice. Co niedziela chodzili na Mszę Świętą, a my za nimi podążaliśmy. Nie mówili: musicie chodzić, tylko szykowaliśmy się i tak jak rodzice szli, tak i my szliśmy.
– Gdy miałam 12 lat, w pokoju rodziców zapalił się ołtarz z obrazem Matki Bożej, który peregrynował po naszej parafii. Rodzice spali. Nagle poczułam, że ktoś mnie budzi. Na szczęście szybko się przebudziłam i zobaczyłam obraz Matki Bożej w ogniu. Wszystkich pobudziłam i tak uratowałam obraz oraz rodzinę, bo cały budynek poszedłby z ogniem.
U stóp Jasnogórskiej Pani
- Gdy miałam 10 lat po raz pierwszy byłam w Częstochowie, na pielgrzymce dzieci komunijnych, którą zorganizowała siostra zakonna z naszej parafii. Od Trzemeszna byliśmy ścigani przez milicję, której nie w smak był nasz wyjazd, a my grupkami, na różnych stacjach, wsiadaliśmy do pociągu. W końcu wszyscy zebraliśmy się w Inowrocławiu i stamtąd razem pojechaliśmy do Częstochowy.
- Pamiętam jak od zakrystii szliśmy przed sam ołtarz na kolanach, blisko Matki Bożej, nie tak jak teraz trzeba, za balustradą. To zapamiętałam, bo dzisiaj już tego nie ma, takiej czci i oddania. Zawsze mnie ciągnie na Jasną Górę. To jest nasza ostoja! Przedtem jeździłam tam ze swoimi dziećmi, a dziś wożę tam wnuki.
Pielgrzymka do Fatimy
- Kiedyś, w 1987 roku, kupiłam książkę o Fatimie, zapragnęłam tam pojechać i to się sprawdziło. W 2017 roku udałam się do Fatimy z pielgrzymką z Legnicy. W Fatimie naprawdę czuć obecność Matki Bożej. Na miejscu można odczuć takie ciepło, którego nawet nie umiem dobrze opisać. Takie Matczyne! Na kolanach szliśmy i płakaliśmy, że tam jesteśmy.
W Fatimie czułam się chroniona, byłam jakby okryta płaszczem.
- Spotkało mnie tam też takie zdarzenie: byłam zmęczona i poszłam odpocząć na pół godzinki. Wtedy przyśniła mi się kobieta ubrana na niebiesko. Tak jakby mnie chroniła, była ze mną, taka jaką mam w kapliczce przed domem. Szybko się przebudziłam.
Matka Boża chroni mój dom
- Z Fatimy przywiozłam różne dewocjonalia. Jeden z różańców podarowałam wnuczce, która zdawała wtedy maturę. Teraz wnuczka mówi: – Ja wszędzie biorę ten różaniec, bo on mi pomaga. Druga wnuczka jest tegoroczną maturzystką i też uszykowałam dla niej różaniec, żeby ją prowadził.
- Pamiątką z Portugalii jest też figurka Matki Bożej Fatimskiej. Pół roku później otrzymałam też z Krakowa figurkę Fatimskiej Pani, a trzecią mam przed domem. Pojechaliśmy po nią specjalnie do Gniezna, bo byłam wraz z moją rodziną atakowana przez świadków Jehowy. Zrobiliśmy postument z płytek, zadaszenie i powstała kapliczka, żeby statua Matki Bożej była chroniona od deszczu i nieprzyjaciół. Odkąd figura Maryi stanęła w kapliczce przed domem, mam święty spokój – przestali nas atakować i przychodzić. Niestety, są też tacy, którzy wciąż próbują do tej figurki ciskać kamieniami. A ja zawsze jak jest rocznica fatimska i różne inne święta, to zapalam przed nią lampkę.
Cuda i łaski
Z racji przynależności do Apostolatu Fatimy Pani Barbara otrzymuje ze Stowarzyszenia czasopisma, dewocjonalia i inne pamiątki, którymi dzieli się z najbliższymi i parafianami. O jednym z nich tak opowiada: – Kilka lat temu dostałam plastikowy obrazek Michała Archanioła i dałam mężowi Stanisławowi. Jakiś czas potem małżonek miał wypadek: wpadł do dużego i głębokiego zbiornika na nieczystości. Normalnie nie wyszedłby z tego cało, ale miał przy sobie ten obrazek. Cały czas go przy sobie nosił. I św. Michał Archanioł go uratował!
- Codziennie odmawiam z mężem dziesiątkę Różańca do Matki Bożej Fatimskiej i Ona nam daje siły. Mamy z mężem już po 72 lata i jeszcze normalnie funkcjonujemy. Ja zawsze odczuwałam przy sobie obecność Matki Bożej, zawsze Jej się oddawałam. Ona mnie chroni.
Oprac. Janusz Komenda
Szczęść Boże!
Serdecznie pozdrawiam wszystkich pracowników „Przymierza z Maryją” oraz Pana Prezesa. Dziękuję za wszystko, co mi przesyłacie. W „Przymierzu…” są bardzo dobre artykuły – wszystko już przeczytałam i dam sąsiadom do czytania. W miarę moich możliwości nadal będę Was wspierać. Jeszcze raz wszystkich serdecznie pozdrawiam i życzę wszystkiego najlepszego od Pana Jezusa Miłosiernego. Modlę się za Was Koronką do Pana Jezusa i na Różańcu do Matki Bożej.
Apostołka Zofia z Białegostoku
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Proszę przyjąć serdeczne podziękowania za życzenia, które otrzymałem z okazji moich urodzin. Szczególnie dziękuję za modlitwy w mojej intencji kierowane do Matki Najświętszej oraz Pana Jezusa o udzielanie mi potrzebnych łask. Zbiegło się to w czasie z tym, że zachorowałem. Wtedy właśnie Msza Święta odprawiona w Krakowie 2 lutego za wszystkich Przyjaciół Stowarzyszenia w tym także za mnie oraz modlitwy pozwoliły mi mieć nadzieję na chociaż częściowy powrót do zdrowia, za co również dziękuję. Korzystając z okazji chciałem również podziękować za wszystkie dyplomy i wyróżnienia, wydawnictwa i upominki, które regularnie otrzymuję, szczególnie za „Przymierze z Maryją”. Gazeta ta ma szczególną moc, gdyż wnosi tak wiele w umocnienie wiary w Boga w naszej Ojczyźnie. Bardzo się cieszę, że mogę choć w skromnym zakresie brać w tym udział. Dlatego w miarę moich możliwości angażuję się, aby wydawanie „Przymierza…” trwało jak najdłużej. Kończąc, serdecznie pozdrawiam cały zespół redakcyjny i całe Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi z Panem Prezesem na czele.
Bogdan z Kielc
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Bóg zapłać za czasopismo „Przymierze z Maryją”. Lubię je czytać, podobnie jak moja rodzina i znajomi. Zgadzam się z tym, że ubiór młodzieży i kobiet często jest dziś nieodpowiedni. Czasami trudno na to patrzeć. Same Święta Zmartwychwstania Pańskiego przeżyłam tak jak dawniej, z rodziną. Święta Wielkanocne są pięknymi świętami, pozwalają odnaleźć drogę do Boga. Cieszę się, że wielu Polaków czyta nasze wspólne pismo i również idzie tą drogą. Zmartwychwstał Pan prawdziwie!
Stefania
Szanowny Panie Prezesie!
Jak wielka jest radość w moim sercu z powodu kampanii Miłosierdzie Boże! To bardzo ważna inicjatywa na dzisiejsze czasy. Jestem młodym człowiekiem, 25 lipca skończę 32 lata. Gdy odszedłem od Boga po bierzmowaniu i zacząłem żyć w grzechu, zgodnie z duchem tego świata, łaska nawrócenia spadła na mnie w wieku 28 lat. Wówczas zmarł mój dziadek, następnie chorowałem, dopadła mnie depresja i leczyłem się psychiatrycznie. Po powrocie do pracy nie mogłem się odnaleźć, aż wreszcie zostałem zwolniony. Świat zaczął mi się walić. Wyprowadziłem się z domu, chciałem nawet popełnić samobójstwo! Gdy przebywałem w szpitalu, przyszedł do mnie pewien mężczyzna i zapytał, czy może się za mnie pomodlić. Powiedziałem mu, że jak chce, to może, a jak nie, to nic mnie to nie obchodzi. Odmówił „Ojcze nasz”, „Zdrowaś Maryjo” i jeszcze jedną modlitwę, której nie pamiętam. Następnie wyciągnął z kieszeni Cudowne Medaliki i dał je moim kolegom, którzy wtedy u mnie byli. Ja nie dostałem, ale wcale mu się nie dziwię, że mi nie dał, po tym, jak na niego nakrzyczałem. Wtedy poczułem jakiś dziwny ucisk w sercu. Nie wiem czemu, ale poprosiłem tego mężczyznę, by mnie też obdarował. On skinął głową, ucałował medalik i mi go dał. Zacząłem nosić ten medalik i modlić się. Wyspowiadałem się u kapelana, przyjąłem Komunię Świętą i coś zaczęło się we mnie zmieniać. Obecnie mam dobrze płatną pracę, mieszkam i utrzymuję się sam, jednak to wszystko dzięki łasce, którą wyprosiła mi Maryja, powoli i delikatnie przyprowadzając mnie do Swojego Syna, a naszego Pana i Zbawiciela Jezusa Chrystusa. Niech Jezus, Maryja i święty Józef mają Pana i całe Stowarzyszenie w Swojej opiece.
Patryk z Gdańska
Szczęść Boże!
Bardzo się cieszę, że mogę za pośrednictwem „Przymierza z Maryją” podziękować Panu Bogu i Maryi za otrzymane łaski, rady życiowe i podarunki, które od Was regularnie otrzymuję. Dziękuję Bogu za to, że czuwa nade mną i moją rodziną.
Aleksander
Droga Redakcjo!
Uważam, że właściwe byłoby zamieszczanie w „Przymierzu z Maryją” treści na temat Mszy Świętej sprzed Soboru Watykańskiego II. Należy też regularnie uświadamiać młode pokolenie, wskazując pewne niepokojące sygnały i wydarzenia w obecnym życiu Kościoła – naszej Matki.
Jolanta z Pszczyny
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Dziękuję za przesłanie pakietu „Chrzest Święty”. Pięknie, że prowadzicie taką akcję, niech Pan Bóg Wam błogosławi! Jestem babcią dziecka, które ma być w maju ochrzczone i pragnę dla wnuczki Bożej Opieki od Jezusa Chrystusa, a jej rodzicom przekazywać wszelkie wartości wiary chrześcijańskiej, jakie czerpiemy z Pisma Świętego i Kościoła.
Jadwiga z Włocławka
Szczęść Boże!
Bardzo Wam dziękuję za regularne przesyłanie „Przymierza z Maryją”. Proszę zawsze Matkę Bożą o opiekę nad całą rodziną, bardzo się o to modlę. Dziękuję też za wszystkie przesyłki, które otrzymuję. Cieszę się, że jesteście i mogę korzystać z owoców Waszej pracy. Pozdrawiam, życząc dużo zdrowia i potrzebnych łask. Z Panem Bogiem.
Zofia
Szczęść Boże!
Serdecznie dziękuję za list i pakiet materiałów propagujący Boże Miłosierdzie. Bardzo mnie niepokoi obecna sytuacja w Polsce. To prawda, że katolicy są prześladowani i wykpiwani w mediach. Najbardziej boli mnie atak na świętego Jana Pawła II, który jest przecież uznawany za wielki autorytet na całym świecie.
Maria