Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Dziękuję za przysłanie mi „Drogi Krzyżowej". Znam wiele tekstów rozważań, związanych z tym nabożeństwem, lecz ta książeczka jest wyjątkowa, bowiem przemyślenia autora są głębokie i tak bardzo aktualne w obecnych czasach. Zawiera też mądre pytania, które pobudzają do rzetelnego rachunku sumienia, a wglądanie w swoją duszę przez cały okres Wielkiego Postu było konieczne, aby dobrze przygotować się na dzień Zmartwychwstania Pańskiego.
Ta książeczka, to prawdziwa „perełka". Dziękuję Wam, że odnaleźliście mnie w tym gąszczu ludzi wierzących.
Wasz Instytut spełnia rolę kształcącą, ponieważ dostarcza wiedzę z historii i życia Kościoła. „Przymierze z Maryją", choć objętościowo niewielkie, stanowi ciągłe źródło tematów do głębokich refleksji, a dział „Słowo Kapłana" skłania do stałych przemyśleń.
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus i Maryja Dziewica!
Serdecznie dziękuję za materiały modlitewne, które mi przysyłacie. Bardzo mi one pomagają w moich cierpieniach i codziennych troskach. Ja bardzo dużo się modlę i staram się przezwyciężać wszystkie moje kłopoty. Modlę się za Was, aby Wasze dzieło owocowało i Pan Bóg Wam błogosławił, udzielał zdrowia i sił.
Chcę się z Wami podzielić pewną historią z życia mojego syna Krzysztofa, który - jak wierzę - został cudownie uzdrowiony dzięki Cudownemu Medalikowi, który od Was otrzymałam.
5 grudnia ub. roku podczas wykonywania pracy, mój syn spadł z wysokości siedmiu metrów. Nieprzytomnego zabrano go do szpitala. Tam przebywał trzy tygodnie i przeszedł dwie operacje. Jego życie dosłownie wisiało na włosku, zwłaszcza po drugiej operacji. Przywiozłam mu do szpitala Cudowny Medalik i prosiłam Maryję o zdrowie dla niego. Na drugi dzień po operacji, odwiedził go ordynator, który go operował. W pierwszych słowach powiedział mu: „Krzysiek, zostałeś cudownie uzdrowiony". Wierzę, że to się stało za przyczyną Maryi.
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Za pomocą różańca i Waszych lektur chyba staję się innym człowiekiem. Już nie dbam tak o sprawy doczesne, jak dawniej. W chwilach dla mnie trudnych znajduję ukojenie w rozważaniu mądrej lektury duchowej. Staram się codziennie odmawiać różaniec. Proszę Pana Boga i Matkę Najświętszą o trzeźwe życie dla mnie i dobre życie dla moich bliskich. Z Bożą pomocą od ponad pół roku nie piję. Proszę o modlitwę za mnie i moich bliskich.
Jeżeli jest to możliwe, to proszę przesyłajcie mi Państwo Wasz dwumiesięcznik na bieżąco. Będę bardzo wdzięczny i w miarę możliwości będę Was wspomagał nie tylko modlitwą.
Dziękuję za wszystkie listy do mnie i słowa w nich zawarte, które podnoszą mnie na duchu. Życzę Wam obfitych Łask Bożych oraz sukcesów w Waszym apostolacie.
Jesienią ubiegłego roku otrzymałam od Was książeczkę „Fatima - orędzie tragedii czy nadziei?" W ten sposób rozpoczęły się moje kontakty z Wami. Był to dla mnie czas wielkiego kryzysu tak duchowego jak i finansowego. W mojej rodzinie działo się wiele złego. Zaczęłam się zastanawiać, czy jest to tylko wina mojego męża-alkoholika czy również moja. Postanowiłam zmieniać swoje życie, sposób myślenia i postępowania. Pomogła mi w tym Matka Boża Fatimska i modlitwa różańcowa.
Ale po kolei... Mam męża i dzieci. Wszystko układało się pomyślnie do czasu, kiedy mąż zaczął zaglądać do kieliszka. Skutki pijaństwa mojego męża były fatalne. Szukałam pomocy wszędzie, dużo się modliłam. Wreszcie napisałam do Lichenia. Odpisał mi jeden ksiądz, który potraktował bardzo poważnie mój przypadek. Odprawili za moją rodzinę Mszę św. gregoriańską za darmo. Mój mąż zaczął pić mniej niż wcześniej. Ja z kolei postanowiłam nawrócić się całkowicie, zmienić swoje życie.
W tym czasie otrzymałam wraz z „Przymierzem z Maryją" obrazek Matki Boskiej Fatimskiej. To ONA odmieniła wszystko. Jak w zwierciadle ujrzałam swoje życie. Poprosiłam, aby mnie prowadziła aż do śmierci.
Przyrzekłam odmawiać różaniec i inne modlitwy codziennie aż do śmierci. Minęło ponad pół roku, nie opuściłam ani jednego dnia. Przez okres Wielkiego Postu codziennie odmawialiśmy Drogę Krzyżową wszyscy, a teraz jedną tajemnicę różańcową i litanię do Najświętszej Maryi Panny również z dziećmi i mężem. Cieszę się, że mój mąż się zmienił.
Prawdziwa wiara, ufność, powierzenie opiece Bożej swoich kłopotów, trosk i radości, wyprowadzi każdą rodzinę z największego kryzysu.
Szczęść Boże!
Pani Elżbieta
Składamy serdeczne Bóg zapłać wszystkim Księżom Biskupom, którzy z okazji Świąt Wielkiej Nocy przesłali nam życzenia, zapewnienia o modlitwie i swe pasterskie Błogosławieństwo. Wyrazy serdecznej wdzięczności kierujemy również do wszystkich Duchownych i wszystkich naszych Sympatyków, którzy pamiętali o nas w tych dniach w swoich życzeniach świątecznych, wyrazach wsparcia dla naszych działań i zapewnieniach o modlitwie.
Święci są naszymi sprzymierzeńcami, przewodnikami w drodze do Nieba. Spójrzmy na ich żywoty. To ludzie z krwi i kości, którzy jednak bezkompromisowo wybrali w życiu Boga. Z miłości do Chrystusa i w trosce o zbawienie swoje oraz bliźnich zaparli się siebie, odrzucili fałszywe „błyskotki” tego świata. W tym numerze przedstawiamy pustelnika, który w swym uniżeniu chciał być zapomniany przez wszystkich – św. Charbela Makhloufa.
Kocham Boga i ludzi
Pani Zofia Kłakowicz wspiera Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi od 2007 roku. Urodziła się w miejscowości Stary Las koło Głuchołaz w województwie opolskim. Tam należała do parafii pod wezwaniem św. Marcina, w której przyjęła wszystkie sakramenty. Po zawarciu małżeństwa, którego 60. rocznicę będzie obchodziła z mężem w przyszłym roku, przeprowadziła się do sąsiedniego Nowego Lasu, do parafii pw. św. Jadwigi Śląskiej.
– Kocham Boga, kocham ludzi i dobrze mi z tym. W domu urządziłam „kaplicę”: krzyż Trójcy Świętej, figury Boga Ojca, Jezusa Miłosiernego, Jezusa Chrystusa – Króla Polski i naszych rodzin oraz figurę Matki Bożej oraz wielu świętych.
Bóg mnie prowadzi
– Ja jestem tylko po siedmiu klasach szkoły podstawowej. Nie miałam możliwości dłużej się uczyć, bo ojciec był inwalidą, mama była po pobycie na Syberii, a poza mną mieli jeszcze troje dzieci i trzeba było ciężko pracować w polu. To niesamowite, jak Pan Bóg mnie prowadził w moim życiu.
Wraz z mężem ufamy Bogu i Go kochamy. Mamy gospodarkę, hodujemy kury, uprawiamy ziemniaki, owoców się pełno u nas rodzi, robimy przetwory, dzielimy się z ludźmi. Ze zdrowiem już różnie bywa, ale nie dajemy się, a córka Katarzyna nam pomaga. Córka mieszka w Bielsku-Białej, wyposaża apteki i szpitale, otwiera i projektuje ludziom apteki. Ma bardzo dobrego męża.
Maryja otarła moje łzy
– Syn Jan zmarł w tamtym roku. To był bardzo dobry człowiek dla ludzi, znana osoba w powiecie. Był mechanikiem samochodowym, miał swój warsztat i dobrze wykonywał swoją pracę. Jego syn i córka teraz pracują w tym warsztacie.
– W tamtym roku, podczas oktawy Bożego Ciała, w święto Najświętszego Serca Pana Jezusa pochowaliśmy go, a w tym roku Matka Boża otarła mi łzy, bo akurat w oktawie zaprosiła mnie do Fatimy. Pan Bóg dał, że córka też skorzystała i była ze mną w tym miejscu, bo też bardzo kocha Pana Boga. Uważam, że to była też nagroda z Nieba.
Z Apostolatem w Fatimie
– Przed wyjazdem do Fatimy córka mi mówiła: „Mamuś, to jest jakieś Stowarzyszenie, ty pieniądze dajesz, a dzisiaj świat jest jaki jest; nie byłaś tam, nie wiesz. Trzeba wziąć pieniądze, bo nie wiadomo, jak będzie. Może trzeba będzie za nocleg zapłacić, może za jakieś obiady”. Ona wzięła i ja wzięłam i był kłopot, bo faktycznie, co się okazało – i to nas bardzo zaskoczyło – że wszystko było domknięte, wszystko było zadbane, była bardzo dobra opieka…
Co było dla mnie bardzo fajne, to pierwsze przeżycie, jeszcze w Krakowie, w hotelu, gdy pan prezes bardzo miło nas przywitał, z uśmiechem i serdecznością, słowami: „Szczęść Boże”. To było dla mnie takie piękne!
Na pielgrzymce poznaliśmy pracowników Stowarzyszenia; moja córka dużo z nimi przebywała. Pani przewodnik powiedziała, że taka paczka, jak nasza, to jest mało spotykana. Było pięknie, nie było kłopotów i na wszystko było dużo czasu. Córka dbała o mnie i Bogu dzięki, że była ze mną. Ja wiem, że to był palec Boży i zasługa Matki Bożej.
W Fatimie wychodziłam trochę wcześniej na Mszę Świętą o szóstej rano. Mieliśmy kapłana, z którym dużo rozmawiałam. Zamówiliśmy Mszę Świętą za Stowarzyszenie, za pracowników Stowarzyszenia oraz ich rodziny i ksiądz ją odprawił. Chcieliśmy w ten sposób wynagrodzić i żeby Pan Bóg Wam wynagrodził, Waszym rodzinom i całej organizacji.
Podziękowania
– Dziękuję Bogu Najwyższemu, Ojcu, Synowi i Duchowi Świętemu, a także Matce Najświętszej za wielkie łaski, którymi mnie obdarzyli. Dziękuję, że żyję bez żadnych uszczerbków na ciele. Jestem pewna, że Pan Jezus czuwa nade mną. Jest to znak, że krzyż jest naszą obroną zawsze, a szczególnie na te ostateczne czasy. Za wszystkie łaski i błogosławieństwa dla mnie i całej rodziny serdecznie dziękuję Stwórcy. Twoja cześć i chwała, po wszystkie wieki wieków. Amen. Wdzięczna Twoja służebnica Zofia.
Oprac. JK
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Pragnę podziękować za wszelkie informacje, broszury i książeczki, jakie otrzymuję od Państwa. Najbardziej cieszy mnie wydawane „Przymierze z Maryją”, ponieważ wiele trudnych spraw zostaje przedstawionych w klarowny sposób, wnosi wiele radości, ale przede wszystkim przybliża nam drogę do naszego Ojca. Czasami trzeba wrócić do początku i odnaleźć siebie, a to niełatwe. Wy w tym pomagacie. I róbcie to nadal, bo tego potrzebujemy.
„Przymierze z Maryją” jest początkiem. I z tego zrezygnować nie warto. To moje skromne zdanie, które podyktowane jest szczerą troską o byt „Przymierza…”. Sama jestem w trudnej sytuacji finansowej, dwoje dzieci uczących się poza domem to niemałe koszty. I dlatego z mężem postanowiliśmy ograniczyć wszystko do minimum przez jakiś czas, żeby stać nas było na utrzymanie domu. W dzisiejszych czasach jest to niełatwe zadanie, bo przez ostatnie lata przyzwyczailiśmy się do spełniania wszystkich swoich pragnień i zachcianek i nas też to się tyczy. Jednak trzeba wybrać, co w danym momencie jest ważniejsze. Nawet w pewnym momencie rozważaliśmy rezygnację z comiesięcznego datku na rzecz Stowarzyszenia Ks. Piotra Skargi, ale moje sumienie by tego nie zniosło, więc nadal będziemy Państwa wspierać finansowo oraz codzienną modlitwą. Proszę Was zarazem o modlitwę za moją rodzinę, by wspólnie umiała przetrwać trudne chwile. Ja nie mogę ofiarować nic poza tym. Zatem bardzo mi przykro, że tak jest, ale z ufnością patrzę w przyszłość i wiem, że będziemy oglądać owoce Waszej działalności. Serdecznie pozdrawiam i polecam Was opiece naszej Matuchny Matki Bożej Rychwałdzkiej.
Dagmara z mężem
Szanowni Państwo
Bardzo dziękuję za Wasz wkład w krzewienie prawd wiary. Pragnę podziękować za otrzymane materiały edukacyjne, które poszerzają moją wiedzę religijną. Życzę Wam błogosławieństwa Bożego i obfitych łask w działalności. Trzeba dbać o to, aby wiara nie wygasła. Szczęść Wam Boże!
Jadwiga
Szczęść Boże!
Dziękuję za prowadzenie tak pięknych i potrzebnych akcji katolickich. W miarę moich możliwości wspieram Was w tym pięknym dziele materialnie i duchowo. Życzę Wam, abyście kontynuowali to dzieło jak najdłużej. Pozdrawiam serdecznie!
Janina z Krakowa
Szanowny Panie Prezesie
Wspominając niedawną konferencję „Czy chrześcijanie są skazani na ewolucję”, chciałbym bardzo podziękować za niezwykłą możliwość uczestniczenia w niej. Jest to dla mnie jedyna okazja do kontaktu na żywo z najwybitniejszymi naukowcami, którzy sami odnaleźli właściwą drogę prawdy, a teraz wskazują ją innym. Takie spotkanie to coś absolutnie bezcennego, co będę wspominał jako najpiękniejsze chwile w moim życiu. Pragnę podziękować wszystkim osobom zaangażowanym w to niezwykle ważne przedsięwzięcie.
Te wszystkie dzieła, co zrozumiałe, wymagają poświęcenia oraz wsparcia również finansowego. Chyba wszyscy to rozumieją, widząc przecież efekty Państwa działalności, ale zapewne widzi to również ta druga strona, która robi wszystko, aby to zniszczyć, co jest najlepszym dowodem na właściwy kierunek Państwa działalności. Doskonale zdają sobie z tego sprawę wszystkie siły, które wiedzą, że tego ewolucjonistycznego matactwa zapewne nie da się już długo utrzymać. Myślę, że właśnie dlatego sam plan zniszczenia musi być doskonały i właśnie dlatego postanowiono uderzyć w korzenie, czyli członków Państwa organizacji, tak, by nie mogli wesprzeć dalszego rozwoju tych dzieł.
Rozwiązania, które obecnie wdraża się w firmach produkcyjnych, to kierunek dokładnie wskazany przez śp. Pana Krzysztofa Karonia w polecanym przez niego filmie „Amerykańska fabryka” – dostępnym na Netflixie. Plan, który przygotowany jest krok po kroku dla wszystkich narodów. Myślę, że dlatego choć chcielibyśmy ogromnie pomóc dalszemu rozwojowi Państwa działalności, to będzie to coraz trudniejsze.
Rozwój Państwa wszechstronnej działalności na polu wiary – (by wspomnieć choćby o Apostolacie Fatimy czy piśmie „Przymierze z Maryją”), historii, polityki, prawa – Ordo Iuris, nauki – „Polonia Christiana” i informacji – PCh24.pl, Klubie Przyjaciół, to wszystko z dumą przypomina mi, że jestem Polakiem, a moi bracia i siostry, twórcy tych pięknych dzieł, przypominają mi o właściwej postawie moralnej.
Temat ewolucji inspirował mnie, odkąd pamiętam. Brakujące ogniwo, które „na pewno jest” i „niebawem wam go ukażemy”, to temat flagowy wszystkich „naukowych czasopism”. A ja, posiadając jedynie maturę, mam nadzieję, że większość wykładów rozumiem, bo przedstawione są w takiej formie, aby wszyscy mogli zobaczyć to, co najwybitniejszym umysłom udało się dostrzec pod mikroskopem. Ich geniusz dodatkowo polega na obserwacji zjawisk zachodzących w ułamkach sekund w mikro i makroskali.
Podsumowując, w mojej skromnej opinii pomysł udostępnienia tej wiedzy wszystkim chętnym jest wyrazem chrześcijańskiej miłości, wskazującej właściwą drogę do Boga. Przecież to nasz Stwórca oddał nam ziemię, abyśmy czynili ją sobie poddaną, nie czyniąc wiedzy tajemną, tylko dla wybranych. Jeszcze raz niech będzie mi wolno podziękować za całą działalność Państwa organizacji.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik
Szczęść Boże!
Wasza działalność zasługuje na szacunek i podziw! Otwieracie drzwi do serc ludzi zagubionych, pokazujecie inną drogę – uświadamiając, że życie to nie tylko praca, ale przede wszystkim duchowe potrzeby, które dają nadzieję i siłę do życia. Walczcie o serca, które są jeszcze uśpione. Powodzenia!
Anna z Mysłowic
Szczęść Boże!
Pragnę z całego serca podziękować za dwumiesięcznik „Przymierze z Maryją”. Od kilku lat gości on w moim rodzinnym domu, niosąc umocnienie duchowe, światło i pokój. I niech tak pozostanie jak najdłużej.
Daniel
