Zorganizowanie opisanych w tym dziale spotkań i kampanii
było możliwe tylko dzięki hojności naszych Darczyńców.
Bukiet lilii w Fatimie
Aby podkreślić czystość i świętość Maryi, ale też wynagrodzić wszelkie zniewagi i bluźnierstwa wyrządzone Jej Niepokalanemu Sercu, 1672 Przyjaciół Stowarzyszenia Ks. Piotra Skargi ofiarowało 13 maja w Fatimie 3 373 białe lilie. Każdy odmówił Akt poświęcenia się Niepokalanej św. Maksymiliana Marii Kolbego, zawierzając Maryi siebie i swoich bliskich. Nazwiska wszystkich uczestników akcji zapisane zostały na ozdobnym zwoju, który wraz z liliami został złożony w Fatimskim Sanktuarium. Kolejna taka kampania Stowarzyszenia właśnie ruszyła – zachęcamy do wejścia na stronę www.lilia.fatima.pl i ofiarowania Maryi dowolnej ilości białych lilii, które złożymy w 102. rocznicę Cudu Słońca, 13 października 2019 roku. Łącznie do tej pory wierni z całej Polski złożyli Matce Bożej 14 973 lilie, z czego 2370 pochodzi od uczestników akcji w internecie.
Akcja wielkopostna
Wielki Post – to hasło akcji, którą Stowarzyszenie im. Ks. Piotra Skargi przeprowadziło w tym świętym okresie. W jej ramach do naszych przyjaciół trafiło prawie 300 tys. przesyłek z książeczką pt. Wielki Post oraz kartą, na której adresat mógł zapisać szczególnie ważne dla siebie intencje. Akcja miała także internetową wersję, w ramach której broszura w formie e-booka trafiła do prawie 110 tys. internautów. Nadchodzące na nasz adres intencje (dotąd prawie 35 tys.) od obu grup uczestników, zgodnie z obietnicą sukcesywnie przekazujemy siostrom benedyktynkom, które polecają je Bogu w codziennej modlitwie.
Wynagradzamy Sercu Maryi
Prawie 280 tys. czcicieli Matki Bożej otrzymało w maju od Stowarzyszenia wyjątkowy prezent – piękny wizerunek Niepokalanego Serca Maryi, reprodukcję obrazu autorstwa Leopolda Kupelwiesera (1796–1862). Oryginał znajduje się w Wiedniu, w kaplicy bocznej kościoła pw. św. Piotra. Prezes Sławomir Olejniczak zachęcił wszystkich do zawierzenia się Jezusowi przez ręce Maryi wg św. Ludwika Marii Grignion de Montfort oraz do ofiarowania 13 maja w Fatimskim Sanktuarium Bożej Rodzicielce bukietu 1000 białych róż, by podkreślić Jej niewinność i czystość. Przyjaciele Stowarzyszenia chętnie odpowiedzieli na to zaproszenie i wsparli akcję rozpowszechniania w Polsce tego wizerunku oraz podarowania Maryi pięknego bukietu – by wyrazić miłość do Niej i wynagrodzić wszelkie grzechy, jakimi Jej Serce jest obrażane.
W walce o Prawdę
Poznański Klub „Polonia Christiana” wraz z Kołem Naukowym Doktryn Politycznych i Prawnych „Disputo” oraz Instytutem Ordo Iuris zorganizował spotkanie z dr. Tymoteuszem Zychem pt. Prawne aspekty ochrony rodziny w szkołach, urzędach i instytucjach kultury. Wykład dr. Zycha, członka znienawidzonego przez środowiska lewicowe Instytutu Ordo Iuris, został zablokowany przez władze Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, które cofnęły potwierdzoną wcześniej zgodę, na użyczenie sali. Na szczęście, po licznych interwencjach, do spotkania doszło w pomieszczeniu udostępnionym przez Wydział Teologiczny poznańskiej wszechnicy.
Dziękujemy za życzenia
Pragniemy podziękować wszystkim Księżom Kardynałom, Arcybiskupom i Biskupom, którzy z okazji Świąt Wielkanocnych nadesłali do nas swoje życzenia. Bóg zapłać księżom i zakonnikom, którzy w tych dniach pamiętali o nas. Wspaniałym siostrom zakonnym dziękujemy za wielki dar modlitwy.
Dziękujemy wszystkim Przyjaciołom za życzenia i słowa otuchy. Te serdeczne wyrazy wsparcia mobilizują nas do ciągłej gotowości budzenia sumień naszych rodaków.
Spotkania z filmem katolickim
„Polonia Christiana” o LGBT+
Ofensywa lobby homoseksualnego – to główny temat najnowszego wydania magazynu „Polonia Christiana”. Co zapowiada warszawska karta LGBT+? Jakie mogą być konsekwencje karania tzw. „mowy nienawiści”? Niech rodzice staną po stronie dzieci! – nawołuje Mariusz Dzierżawski z Fundacji Pro – Prawo do Życia.
Jerzy Wolak pisze o wierności Kościołowi, a biskup Atanazy Schneider przypomina, że tylko wiara chrześcijańska została objawiona przez Boga. Żadna władza na ziemi – nawet najwyższa władza kościelna – nie ma prawa, by poprzez zapewnienie, że istnienie różnych religii jest wolą samego Boga, dyspensować ludzi innych religii od wyraźnej wiary w Jezusa Chrystusa jako Syna Bożego, który stał się Człowiekiem, i jako jedynego Zbawiciela ludzi.
Agnieszka Stelmach pisze o amerykańskiej ustawie 447 i jej konsekwencjach, Jakub Majewski o cyfrowej dyktaturze w Chinach, a Andrzej Pilipiuk ostrzega przed powrotem niewolnictwa. Z kolei Andrzej Solak przypomina o cudzoziemcach pacyfikujących Powstanie Warszawskie. Nie zabrakło także nowości filmowych i wydawniczych. Warto sięgnąć po najnowsze wydanie magazynu „Polonia Christiana”!
Kalendarium Klubów „Polonia Christiana”
Regularnie, co poniedziałek, odbywają się spotkania w Klubie „Polonia Christiana” przy ul. Skawińskiej 13, w Krakowie. Ostatnio gośćmi byli:
Różańce publiczne
W marcu i kwietniu publiczne spotkania różańcowe w intencji zadośćuczynienia za grzech aborcji odbyły się: w Białymstoku, Bochni, Brzesku, Bydgoszczy, Bytomiu, Częstochowie, Gdańsku, Gdyni, Gliwicach, Gnieźnie, Gorzowie Wielkopolskim, Jeleniej Górze, Kędzierzynie Koźlu, Kielcach, Krakowie, Kraśniku, Lublinie, Łomży, Łodzi, Nowym Sączu, Olkuszu, Poznaniu, Radomiu, Rzeszowie, Sanoku, Tarnowie, Wadowicach, Warszawie, Wieliczce, Wrocławiu, Wyszkowie, Zielonej Górze. Łącznie zgromadziły one ponad 2,5 tys. osób.
Formacja Krucjaty Młodych
30 marca w warszawskim lokalu Krucjaty Młodych odbył się całodzienny cykl wykładów pt. Zagrożenia ideologii „zrównoważonego rozwoju”. Prelekcje dla sympatyków i członków Krucjaty wygłosił wiceprezes Stowarzyszenia im. Ks. Piotra Skargi – Arkadiusz Stelmach. Młodzi katolicy zapoznali się z genezą, a także założeniami teoretycznymi tej bagatelizowanej i w dużej mierze nieznanej ideologii oraz jakie ma ona przełożenie praktyczne na życie codzienne i działalność Kościoła katolickiego.
Włosko-francuska karawana
Po raz pierwszy w historii Krucjaty Młodych odbyła się prawie dwutygodniowa karawana po Europie (24 kwietnia–6 maja). Karawana to cykl kampanii ulicznych promujących określony temat, zazwyczaj taki, który wywołuje poruszenie opinii publicznej. W towarzystwie katolików z całego świata (z Brazylii, USA, Francji, Włoch, Holandii, Chile, Kolumbii, Peru i Urugwaju) członkowie Krucjaty wzięli udział w akcjach na ulicach Paryża, Mediolanu, Werony, Brescii oraz Bergamo, przestrzegając przed szkodliwymi ideami propagowanymi przez Unię Europejską. Rozdawane ulotki-kupony wzywały do obrony nienarodzonych dzieci przed aborcją, rodzin przez agendą homoseksualną oraz europejskich granic przez niekontrolowaną imigracją muzułmańską.
W obronie Notre Dame
W kolejnych dniach, aby zadośćuczynić za pożar katedry Notre Dame nasi wolontariusze rozdawali na ulicach Paryża ulotki zachęcające do podpisania się pod petycją internetową do prezydenta Francji i ministra kultury kraju nad Sekwaną o przywrócenie iglicy świątyni w stanie niezmienionym (www.flechenotredame.org). To odpowieź na skandaliczne pomysły, aby zamiast iglicy w jej miejsce wstawić np. piramidę, hologram czy iglicę odwróconą dołem do góry. Katedra Notre Dame to symbol całego chrześcijańskiego świata i jako taka musi zostać przywrócona do poprzedniego stanu, w całym swym splendorze i okazałości.
Krucjata w Nijmegen
Niestety, pokojowa akcja spotkała się z ostrą reakcją kilku agresywnych, zakapturzonych osobników, którzy swoją wściekłość wyładowali na furgonetce naszych wolontariuszy. O tym, że była to zaplanowana agresja, a nie gwałtowana reakcja frustratów, świadczy fakt pojawienia się nad ranem przed domem pielgrzyma, w którym nasi wolontariusze nocowali, zamaskowanych osobników na pojazdach quad. Bojówkarze ci zablokowali łańcuchami wjazd do wnętrza. Na koniec obrzucili cegłami pojazdy wolontariuszy, na szczęście nie powodując trwałych uszkodzeń.Na początku marca kilku wolontariuszy Krucjaty Młodych udało się do Nijmegen w Holandii, by pomóc miejscowym katolikom w przeprowadzeniu kampanii ulicznych w obronie rodziny. Polegały one na rozdawaniu przechodniom ulotek zachęcających do protestu przeciw odczytom bajek dla dzieci, prowadzonym w bibliotece miejskiej przez transwestytę.
Pismo „Krzyżowiec”
W kwietniu ukazał się nowy numer „Krzyżowca” – pisma Krucjaty Młodych. Tematem głównym jest muzyka i jej rola w zmaganiach między kulturą chrześcijańską a siłami rewolucyjnymi. Oprócz tego Czytelnicy mogą zapoznać się także z artykułami przybliżającymi zbrodnie rewolucji francuskiej i rosyjskiej, obnażającymi absurdy ekologizmu oraz informacjami na tematy bieżące.
Dwa tysiące lat temu nie było miejsca dla godnych narodzin Króla Wszechświata, ale czy dziś jest miejsce dla Niego w sercach i duszach ludzkich? Iluż naszych bliźnich, sąsiadów, członków rodzin zamyka przed Nim – i to z hukiem! – swoje drzwi?
Kilka miesięcy temu moja starsza córka – Kinga – zapytała: Tato, ilu masz przyjaciół? Moja odpowiedź brzmiała: Jednego – wujka Kacpra, na co Kinga zareagowała słowami: Uuuuu… To bardzo mało. Podejrzewam, że nie zrozumiała nic z mojego miniwykładu, iż nie liczy się ilość, tylko jakość… Kacper nigdy mnie nie zawiódł; gdy tylko może, służy mi pomocną dłonią; nie wstydzi się odmawiać ze mną publicznie Różańca; zawsze potrafi mnie wysłuchać, gdy trzeba – pocieszyć lub przywołać do porządku…
Na pewno każda z osób czytających ten tekst ma teraz przed oczami swojego przyjaciela lub przyjaciółkę, którzy czasem potrafią być bliżsi niż rodzeństwo. Jak zareagowalibyście, Drodzy Państwo, gdybym poinformował, że pewnego wrześniowego, deszczowego tygodnia miałem zaszczyt i przyjemność poznać kilkanaście osób, których tak jak Kacpra mógłbym nazwać moimi przyjaciółmi? Tak, tak… Spotkałem takich ludzi i – co ciekawe – wszyscy znajdowali się w jednym miejscu, czyli Centrum Szkoleniowo-Konferencyjnym im. Ks. Piotra Skargi w Zawoi. Tak, proszę Państwa, chodzi o Apostołów Fatimy i ich bliskich, którymi dane mi było opiekować się podczas wyjazdu pielgrzymkowego po Małopolsce.
Pięć dni…
W ciągu trwającego pięć dni wyjazdu wysłuchałem dziesiątek przeróżnych – czasem smutnych, niekiedy poruszających, często zabawnych, ale zawsze opowiedzianych z pasją – historii, rozmawiałem na setki różnych tematów i odmówiłem niezliczoną liczbę przepięknych modlitw, litanii i koronek, ale o tym za moment…
Wszystko zaczęło się w poniedziałek od mojej… nadmiernej pewności siebie. Na niebie pięknie świeciło słońce, chmury znajdowały się gdzieś hen, daleko, a temperatura zdawała się z każdą minutą rosnąć. Mając to wszystko na uwadze, powiedziałem sam do siebie: Niemożliwe, żeby z dnia na dzień pogoda zmieniła się tak jak to zapowiadają. A prognozy głosiły, że nadchodzi tydzień deszczu, a temperatura spadnie o niemal 20 stopni. Ja jednak nie wziąłem ani kurtki, ani żadnego okrycia przeciwdeszczowego…
W Krakowie i Kalwarii…
I tak oto nastał wtorek. Bardzo szybko przekonałem się, że prognozy tym razem się sprawdziły. Apostołowie Fatimy patrzyli na mnie z lekko zażenowanym uśmiechem – jakby prawie wszyscy chcieli mi powiedzieć: A nie mówiliśmy?…
No nic… Trzeba ruszać w drogę. Pierwszym punktem na naszej pielgrzymkowej mapie było Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie. Równo w południe wzięliśmy udział we Mszy Świętej, po której odmówiliśmy Koronkę do Bożego Miłosierdzia wraz z Litanią do Najświętszego Serca Pana Jezusa, a następnie mieliśmy możliwość zwiedzania wraz z przewodnikiem miejscowego muzeum i całego sanktuarium. Dla mnie osobiście najważniejszym punktem tegoż zwiedzania była kaplica Świętej Kingi. Kto nie wie dlaczego, tego odsyłam do początku czytanego właśnie teraz tekstu.
Kolejnym punktem naszej trasy była Kalwaria Zebrzydowska i… czy trzeba pisać coś więcej? Napisać, że jest to jedno z najwspanialszych miejsc na duchowej mapie Polski, to nic nie napisać. Powiedzieć, że Apostołowie Fatimy, mimo nieustannie padającego deszczu, byli zachwyceni zarówno, jeśli idzie o doznania turystyczne oraz przede wszystkim religijne, to jakby nic nie powiedzieć.
Ze św. Charbelem…
Niezwykle wzruszającym momentem był dla mnie środowy poranek, kiedy to każdy z obecnych na naszej pielgrzymce zapytał mnie: czy weźmiemy udział we Mszy Świętej. Tak się stało i to pomimo faktu, że musieliśmy przejść pieszo półtora kilometra w nieustających strugach deszczu.
Środa w ogóle była „dniem na odpoczynek”. Apostołowie Fatimy mogli przeżyć ten dzień w dowolny sposób. Zdecydowali jednak, że spędzą go na wspólnej modlitwie i wysłuchaniu kilku przesłań duchowych, jakie dla nich przygotowałem. Na koniec dnia odwiedził nas Jacek Kotula. Wygłosił on poruszający wykład o św. Charbelu Makhloufie, podczas którego mogliśmy uczcić jego relikwie. Następnie odśpiewaliśmy Apel Jasnogórski.
Fatimskie Sanktuarium na Krzeptówkach
Czwartek z kolei był dniem kulminacji złych warunków atmosferycznych. Tego dnia mieliśmy się udać do Zakopanego do Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej na Krzeptówkach. Nie dość, że deszcz padał i padał, to jeszcze – jak to w Zakopanem – mocno dawał o sobie znać porywisty wiatr. Apostołowie dzielnie to przetrwali…. Po Mszy Świętej zapytałem jednego z kapłanów, czy możemy wspólnie odmówić Koronkę do Bożego Miłosierdzia. Duchowny oczywiście się zgodził, ale nie to było najbardziej poruszające, tylko to, że do naszej kilkunastoosobowej modlącej się grupy dołączyło kilkadziesiąt osób.
Tak jak wcześniej poinformowałem – starałem się wraz z Apostołami Fatimy odmawiać nie tylko Różaniec i Koronkę do Bożego Miłosierdzia. Wielu z nich powiedziało, że nie znało wcześniej np. Koronki do Ducha Świętego, Koronki Anielskiej czy też koronek wstawienniczych m. in. do świętego Gerarda, świętego Peregryna czy świętego Franciszka. Odmawialiśmy również litanie, których ja sam nie znałem, jak Litania do Ducha Świętego, po odmówieniu której wywiązała się bardzo ciekawa dyskusja dotycząca wezwania: Duchu Święty, który nas umocniłeś w sakramencie bierzmowania, zmiłuj się nad nami. Apostołowie Fatimy zwrócili uwagę, że tak wielu dziś zapomina, czym jest sakrament bierzmowania i ubolewali, że równie wielu nie chce przyjąć darów Ducha Świętego.
Piękny czas
Cóż więcej mogę napisać? To był naprawdę przepiękny czas. Ludzie, których miałem przyjemność poznać, z którymi rozmawiałem, wspólnie modliłem się i posilałem, są skarbem Kościoła, Polski i naszego Stowarzyszenia. Ja osobiście czułem się, jakbym znał ich od zawsze i jednocześnie mógłbym powiedzieć im o wszystkim, co dobre i co złe. Każdy z Apostołów Fatimy miał swoją własną historię wzlotów i upadków, radości i cierpień, przy których moje problemy są zwykłą błahostką. Każdy jednak przetrwał dobry i trudny czas dzięki wierze w Chrystusa – naszego Pana i Zbawiciela!
Szanowni Państwo!
Cieszę się ze wszystkich kampanii, jakie prowadzicie. Jako osoba wierząca uważam, że jest to wspaniała uczta duchowa. Oglądałam jubileusz Stowarzyszenia ks. Piotra Skargi i życzę Wam wszelkiego dobra. Bóg Wam zapłać za wszystkie lata. Zostańcie z Bogiem!
Barbara ze Środy Śląskiej
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Jestem pełna podziwu za to, co Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi robi na rzecz rodzin. Ja prawdziwie wierzę, że rodzina jest podstawą ładu i porządku społecznego oraz istotnych wartości dla funkcjonowania społeczeństwa. Jestem bardzo wdzięczna Panu Prezesowi za tę kampanię, dzięki której ludzie mogą zrozumieć, co to znaczy być prawdziwym chrześcijaninem. Bardzo pragnę, by nasza polska rodzina stała się miejscem modlitwy, pokoju i chrześcijańskich wartości, na wzór Świętej Rodziny z Nazaretu.
Najświętsza Rodzino, bądź naszą obroną! Tego bardzo pragnie polskie społeczeństwo!
Janina z Lubelskiego
Szczęść Boże!
Jako Apostołka Fatimy jestem bardzo zadowolona z akcji na rzecz rodziny, ponieważ właśnie rodzina jest najważniejsza. W naszym kraju niestety niszczy się ją najbardziej, jak tylko się da. Mam nadzieję, że Matka Boża pomoże Wam ją obronić. Bez rodzin jesteśmy skończeni. Cieszę się, że są takie akcje jak Wasza. Bardzo proszę o modlitwę – o to żebym wyszła z nowotworu.
Bóg zapłać!
Helena z Krakowa
Szczęść Boże!
Bardzo dziękuję za przepiękne materiały z niedawnej kampanii, a w szczególności za piękną tabliczkę z wizerunkiem Świętej Rodziny. Uważam, że jest to najpiękniejsza akcja z dotychczasowych, które znam. Gratuluję kreatywności! Niech Duch Święty prowadzi Was każdego dnia.
Roman ze Rzgowa
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Od kilku lat moje życie toczy się w cieniu trudnych doświadczeń, które jednak zbliżyły mnie do Jezusa i Maryi. Przez długi czas zmagałam się z problemami rodzinnymi – mąż był chorobliwie zazdrosny, atmosfera w domu była pełna napięcia, a ja nie miałam siły, by się bronić. Do tego doszły obowiązki wobec dzieci, chora siostra i matka w szpitalu. Czułam się przytłoczona, rozważałam rozwód, ale modlitwa dawała mi nadzieję. Prosiłam Boga, by pomógł mi przetrwać albo zakończyć to, co mnie niszczyło. W 2023 roku moje zdrowie załamało się. Trafiłam do szpitala z hemoglobiną na poziomie 6. Przeszłam transfuzję, badania wykazały guzy, zapalenia jelit, wątroby, nadżerki. Lekarze podejrzewali nowotwór. Byłam słaba, nie mogłam jeść ani się modlić. Mimo to ofiarowałam swoje cierpienie za grzeszników. W styczniu 2024, w święto Matki Bożej Gromnicznej, miałam trafić do szpitala, ale mnie nie przyjęto. Oddałam wszystko Bogu, prosząc o siłę i prowadzenie. W kwietniu usłyszałam wewnętrzny głos: „26 kwietnia otrzymasz dobrą wiadomość”. I rzeczywiście – hematolog powiedziała, że przeszczep szpiku nie będzie konieczny. W czerwcu przeszłam operację, podczas której miałam mistyczne doświadczenie. To wydarzenie umocniło moją wiarę. Wróciłam do zdrowia, choć ZUS odmówił mi świadczeń, a sąd pracy nie uwzględnił mojej sytuacji. Mimo to wróciłam do pracy w DPS. Zaangażowałam się w modlitwę za kapłanów w ramach Apostolatu Margaretka i Róż Różańcowych. Mam 14 kapłanów pod opieką modlitewną i 8 róż. Codzienna modlitwa daje mi siłę. W styczniu uczestniczyłam w Dniu Skupienia w Licheniu. To głęboko poruszyło moje serce. Doświadczyłam też duchowych ataków – nocą pojawiały się dziwne światła, cienie, głosy. Modliłam się, odpędzałam je, czułam obecność Pana Jezusa, który mnie chronił. Wierzę, że to była próba. Dziś wiem, że Bóg prowadzi mnie przez wszystko. Moje życie się odmieniło. Po latach wróciłam do spowiedzi, przyjęłam Komunię Świętą… Widzę, jak świat się zmienia, jak ludzie oddalają się od Boga, a ja chcę być świadkiem Jego miłości. Dziękuję Bogu za uzdrowienie, za siłę, za prowadzenie. Moje świadectwo to dowód, że nawet w najciemniejszych chwilach można odnaleźć światło – jeśli tylko otworzy się serce na Bożą obecność.
Marzena
Szczęść Boże!
Wasza kampania o Aniele Stróżu jest bardzo potrzebna, aby ludzie w niego uwierzyli, prosili go o potrzebne łaski i modlili się do niego. Wszystkie Wasze akcje są bardzo pożyteczne i potrzebne!
Daniela z Włocławka
Szanowni Państwo!
Dziękuję! Wielkich dzieł dokonujecie. Cieszę się, że należę do Apostolatu Fatimy, że otrzymuję „Przymierze z Maryją”. Bardzo mnie to raduje. Niestety, ogólny kryzys jest odczuwalny. Dzisiaj to wszystko mnie stresuje. Istnieje realne zagrożenie, a społeczeństwo potrzebuje informacji; niestety jest jej mało. Ludzie nadal milczą i stresują się, a władza chce wprowadzać programy deprawujące dzieci i młodzież. Musimy więc uciekać się pod opiekę Świętej Rodziny! Brawo za tę akcję! To jest Boże prawo – proszę nie ustawać!
Mieczysława z Przemyśla
Szczęść Boże!
Bardzo się cieszę, że powstała akcja dotycząca obrony rodziny. Jestem ojcem piątki dzieci, dzięki którym jestem dumny i szczęśliwy. Dziękuję Bogu za ten wspaniały dar. Proszę o Jego błogosławieństwo dla wszystkich rodzin w naszej Ojczyźnie! Święty Józefie, módl się za nami!
Jan z Lubelskiego
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Bardzo dziękuję całemu Stowarzyszeniu za wszystkie akcje i za „Przymierze z Maryją”. Wasze kampanie prowadzą do szczęścia Bożego na tym świecie i pięknego życia w Niebie. Bóg zapłać, że przyjmujecie to potrzebne natchnienie od Ducha Świętego.
Apostołka Agnieszka z Łódzkiego
