AKCJA WIELKOPOSTNA
Z okazji rozpoczynającego się okresu Wielkiego Postu Instytut Ks. Piotra Skargi przesłał do swych Przyjaciół prawie 300 tysięcy egzemplarzy książeczki pt. Wielki Post oraz specjalne karty na intencje. Wydawnictwo zawiera 40 pokutnych rozważań autorstwa różnych świętych (po jednym na każdy dzień Wielkiego Postu) i może stanowić wspaniałą pomoc w duchowym przygotowaniu do świąt Wielkiej Nocy. Karty z wpisanymi intencjami trafią do sióstr benedyktynek, które dołączą je do intencji swoich codziennych modlitw.
WIZYTA U ŚW. RITY W CASCII
22 lutego br. przedstawiciel Stowarzyszenia i Instytutu Ks. Piotra Skargi przekazał do sanktuarium w Cascii 3750 próśb i podziękowań do św. Rity, nadesłanych przez naszych Przyjaciół w ramach akcji „Św. Rita – patronka spraw trudnych i beznadziejnych”. O godz. 12.00 w tamtejszym sanktuarium rektor sanktuarium, o. Bernardino Pinciaroli OSA odprawił Mszę Świętą w intencjach sformułowanych przez naszych Przyjaciół i Darczyńców. Ojciec rektor udzielił ponadto błogosławieństwa wszystkim, którzy wzięli udział w naszej kampanii.
NOWA „POLONIA CHRISTIANA” JUŻ W SPRZEDAŻY!
Na czym polega powołanie zakonne? Co łączy różne wspólnoty zakonne i monastyczne? Jakie są obecne zagrożenia dla życia konsekrowanego? Odpowiedzi na te i wiele więcej pytań udziela najnowsze wydanie magazynu „Polonia Christiana”! Mateusz Ziomber analizuje rolę, jaką zakony odegrały w historii Kościoła, Marcin Jendrzejczak opisuje najnowsze zagrożenia dla życia kontemplacyjnego, a prof. Grzegorz Kucharczyk tłumaczy, dlaczego każda antychrześcijańska rewolta brała sobie za cel osoby podążające za Chrystusowym wezwaniem do doskonałości. Ponadto, Tomasz Cukiernik przypomina, że użytkowanie wieczyste przechodzi już do historii, ks. Grzegorz Śniadoch radzi, jak dobrze przeżyć Wielki Post, a Jacek Kowalski przybliża niedocenianą dziś mądrość Średniowiecza. Polecamy!
FORMACJA MŁODYCH KONTRREWOLUCJONISTÓW
W dniach 20–24 lutego na terenie ośrodka Instytutu Ks. Piotra Skargi w Zawoi gościli członkowie i sympatycy Krucjaty Młodych. W ramach programu edukacyjnego Młodzi kontrrewolucjoniści wysłuchali wykładów wiceprezesa Instytutu Arkadiusza Stelmacha oraz członka TFP Valdisa Grinsteinsa na temat katolickiej wizji dziejów ludzkości.
NA STRONIE INTERNETOWEJ PROTESTUJ.PL
PUBLICZNE RÓŻAŃCE
W pierwszych miesiącach bieżącego roku Krucjata Młodych zorganizowała publiczne spotkania modlitewne w Warszawie, Białymstoku, Wrocławiu oraz kilkudziesięciu innych miastach całej Polski. Zgromadzeni modlili się w intencji zadośćuczynienia za grzech aborcji, a we Wrocławiu dodatkowo za prześladowanych chrześcijan i w intencji ich krzywdzicieli. Z satysfakcją należy stwierdzić, że w organizację spotkań modlitewnych w większości miejscowości włączyły się lokalne środowiska, najczęściej związane z Fundacją Pro‑Prawo do Życia.
Film o orędziu Fatimskim w kanadzie
W dniach 1–3 marca w Kanadzie, w parafii św. Maksymiliana Kolbe w Mississauga oraz w parafii św. Kazimierza Królewicza w Toronto, odbyły się projekcje filmu Fatima. Orędzie wciąż aktualne, w których uczestniczyło niemal 2 000 Polonusów. W spotkaniach wzięli udział: Jarosław Mańka – reżyser filmu oraz Sławomir Skiba z Instytutu Ks. Piotra Skargi.
Z działalności Klubów „Polonia Christiana”
W ostatnim czasie w ramach Klubów „Polonia Christiana” odbyły się następujące wykłady:
Projekcje filmów
premiera filmu Rewolucja totalnej wolności
12 premiera zgromadziła 800-osobową widownię. Na tydzień przed pokazem wszystkie darmowe zaproszenia rozeszły się w trzy godziny. Spotkanie rozpoczęto modlitwą Pod Twoją Obronę, po której przywitał gości wiceprezes Stowarzyszenia im. Ks. Piotra Skargi, Arkadiusz Stelmach. Po nim o kulisach powstawania produkcji opowiedział twórca filmu. III w warszawskim kinie Wisła odbyła się premiera filmu w reżyserii Jarosława Mańki pt. Rewolucja totalnej wolności.
Dzień później w krakowskim kinie Kijów odbyła się krakowska premiera tego poruszającego obrazu o rewolucji obyczajowej roku 1968.
Niedziela 9 czerwca
to dzień, w którym ulicami Warszawy i innych miast Polski przejdą liczne Marsze dla Życia i Rodziny. Wybierz się na jeden z nich z Twoimi bliskimi. Przyprowadź także znajomych!
Serdecznie zapraszamy na Marsz dla Życia i Rodziny w Krakowie, organizowany 16 czerwca przez Stowarzyszenie i Instytut Ks. Piotra Skargi. Będziemy wspólnie maszerować ulicami miasta św. Stanisława, demonstrując przywiązanie do rodziny zbudowanej w oparciu o tradycyjne wartości.
ZAPRASZAMY!
Przyjdź z rodziną
i przyjaciółmi!
szczegóły na stronie: www.marsz.org
Panika związana z tzw. pandemią koronawirusa ogarnęła cały świat. Groza miesza się z ironią. Grozę wywoływały i chyba jeszcze ciągle wywołują informacje o śmierci zakażonych, zdjęcia trumien masowo wywożonych z prosektoriów przez ciężarówki… Ironię zaś wzbudzają: brak konsekwencji rządzących w podejmowanych działaniach prewencyjnych, zalew sprzecznych informacji i spiskowych teorii. Łatwo się w tym wszystkim zagubić. Zresztą ojcu kłamstwa zależy na tym, byśmy czuli się pogubieni, opuszczeni i osamotnieni – bez żadnej nadziei…
Szczęść Boże!
Chciałbym przekazać Państwu krótkie świadectwo. Jesteśmy z żoną w sakramentalnym związku małżeńskim już od 37 lat. Mamy dwie córki i 3-letniego wnuczka. Starsza córka mieszka za granicą, młodsza – tutaj z mężem i dzieckiem. Moja żona jest niepełnosprawna i niewidoma. Porusza się na wózku inwalidzkim. Ja jestem po trzech poważnych wypadkach. W roku 2006 spadły na mnie 24 palety. Miałem złamaną miednicę w pięciu miejscach i uszkodzone biodro. Leżałem w szpitalu dwa tygodnie. Później przywieźli mnie do domu, gdzie miałem spędzić w łóżku kolejne tygodnie. Po siedmiu dniach uratował mnie jednak bł. ks. Wincenty Frelichowski. Jego relikwie mamy w domu. Po wytrwałej modlitwie za wstawiennictwem błogosławionego Wincentego nagle udało mi się po kilku dniach wstać z łóżka. Lekarze nie dawali mi wcześniej szansy na pełne wyzdrowienie, ale jednak stało się inaczej. Po prostu pewnego dnia ks. Wincenty powiedział do mnie: „Wstań i chodź”. I chodzę do dziś i opiekuję się żoną, choć nieraz jest bardzo ciężko. Cieszę się jednak, że wraz z żoną możemy wspierać Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi. Prosimy o modlitwę za całą naszą rodzinę. Szczególnie za nasze zdrowie. Zostańcie z Bogiem.
Wacław z żoną Marią
Szanowna Redakcjo!
Jestem niesamowicie zbudowana Waszą działalnością. Przesyłane materiały bardzo sobie cenię. Czytam „Przymierze z Maryją”. Treściami dzielę się z najbliższymi. Moja rodzina jest wierna przykazaniom Bożym i kościelnym. Taka postawa jest budująca – dodaje siły i wiary do niesienia krzyża dnia codziennego.
W ostatnim czasie, pod koniec roku 2019, przeżywaliśmy trudne chwile, zresztą to trwa nadal. U mojego męża Jana wykryto raka jelita grubego. Badania, operacja, pobyt w szpitalu…
Można było to wszystko przyjąć, wytrzymać i działać tylko dzięki modlitwie do Boga, o którą prosiliśmy i nadal prosimy naszych znajomych i bliskich. Uczestnictwo we Mszy Świętej, odmawianie Koronki do Bożego Miłosierdzia w kaplicy szpitala zakonu bonifratrów przed cudownym obrazem Matki Bożej Uzdrowienia Chorych pomagały w tych trudnych chwilach. Pisząc o tym, pragnę podkreślić, że dzięki modlitwie, zaufaniu Opatrzności i Miłosierdziu Bożemu, mogliśmy przyjmować te wszystkie bolesne wydarzenia ze spokojem, powierzając również lekarzy opiece Ducha Świętego.
Teraz jesteśmy z mężem już razem, wspieramy się nawzajem i ufamy Bogu, że udźwigniemy ten krzyż. Prosimy o modlitwę.
Janina
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Szanowni Państwo
Pragnę podziękować za wszystkie pamiątki i upominki, które od Was otrzymuję. Chciałabym też podzielić się z Państwem świadectwem wyjścia z nałogu alkoholowego mojego syna Mariusza, który zmagał się z tym problemem przez trzy lata. Żona odeszła od niego, wyprowadzając się z dwojgiem dzieci do swojej matki. A ja codziennie modliłam się na różańcu o jego nawrócenie. Prosiłam Matkę Bożą i św. Ojca Pio o wstawiennictwo. Prosiłam Pana Jezusa o dar nawrócenia mojego syna. I stał się cud. Syn zachorował. Miał poważną operację głowy – usunięcia guza i krwiaka pod czaszką. Operacja się udała. A syn, gdy wychodził ze szpitala, powiedział: „Mamo, już nigdy nie zobaczysz mnie pijanego”. I dotrzymuje obietnicy. Od tego czasu minęło sześć lat i przez ten okres nie pił żadnego alkoholu. Założył firmę transportową, żona z dziećmi wróciła do domu. Obecnie mieszkają razem.
Dziękowałam i nadal dziękuję Panu Jezusowi, jak również Matce Najświętszej i św. Ojcu Pio, że mnie wysłuchali i uzdrowili mojego syna z tej choroby.
Napisałam te słowa, bo chcę podzielić się świadectwem, że dzięki mocnej wierze i modlitwie możemy otrzymać łaskę o którą prosimy. Szczęść Wam Boże. Życzę zdrowia i wszelkich łask.
Krystyna z Łódzkiego
Szczęść Boże!
Szanowna Redakcjo
Pragnę podzielić się z Państwem świadectwem. Urodziłam się w wielodzietnej, katolickiej, robotniczej rodzinie na wsi. Gdy miałam 6 lat, zostałam osierocona wraz z siedmiorgiem rodzeństwa, ponieważ zmarła nam mama. Tatuś dawał nam bardzo dobry przykład, wychowywał nas bardzo religijnie: prowadził do kościoła i uczył codziennej modlitwy.
Młodo wyszłam za mąż i urodziłam troje dzieci. Moje małżeństwo nie było jednak szczęśliwe, ponieważ mąż nadużywał alkoholu i znęcał się nade mną i nad dziećmi. Pomimo tego nigdy nie straciłam wiary w Boga. Wierzyłam, że zawsze jest ze mną i pozwala mi wytrwać. Każdego wieczoru klękaliśmy razem z dziećmi i modliliśmy się gorąco. Gdy dzieci usamodzielniły się i założyły własne rodziny, postanowiłam wyjechać do Grecji. W tym czasie mieszkał tam i pracował mój syn. Przez jakiś czas mieszkaliśmy razem, ale syn zachorował i zmarł.
Od znajomych dowiedziałam się, że w naszej parafii organizowane są spotkania ewangelizacyjne. Zdecydowałam, że i ja będę na nie uczęszczać. Tutaj bardzo uspokoiłam się wewnętrznie i doświadczyłam ogromnej duchowej radości. Brałam udział w rekolekcjach. Przez dwa lata, przed tym wspaniałym duchowym doświadczeniem, cierpiałam bardzo na ból prawej ręki, która mi drętwiała i traciłam w niej czucie. Wiele razy jeździłam do lekarzy, ale pomimo iż brałam leki, ból nie ustępował. Tego dnia modliliśmy się przed Najświętszym Sakramentem i w pewnym momencie odczułam drganie tej chorej ręki. Uświadomiłam sobie, że ból ustąpił. Od tego czasu upłynęło już 6 lat, a moja ręka jest zdrowa.
Dziękuję Ci, Panie Jezu, za to uzdrowienie. Dziękuję Ci też za to, że dałeś mi łaskę wytrwania i cierpliwości w czasie, gdy zmarł mój syn. Za wiarę i siłę w ciężkich chwilach mojego życia, dziękuję Panie Jezu. Wierzę w Ciebie, Boże żywy!
Anna z Żywca
Szanowny Panie Prezesie
Z całego serca dziękuję za modlitwę oraz wszystkie życzenia i upominki, Niech Pan Bóg i Matka Najświętsza mają w Swojej opiece Pana i wszystkich pracowników Stowarzyszenia. Niech obdarzą Was zdrowiem i wszelkimi łaskami. Bóg zapłać za wszystko i Szczęść Boże!
Janina
