AKCJA WIELKOPOSTNA
Z okazji rozpoczynającego się okresu Wielkiego Postu Instytut Ks. Piotra Skargi przesłał do swych Przyjaciół prawie 300 tysięcy egzemplarzy książeczki pt. Wielki Post oraz specjalne karty na intencje. Wydawnictwo zawiera 40 pokutnych rozważań autorstwa różnych świętych (po jednym na każdy dzień Wielkiego Postu) i może stanowić wspaniałą pomoc w duchowym przygotowaniu do świąt Wielkiej Nocy. Karty z wpisanymi intencjami trafią do sióstr benedyktynek, które dołączą je do intencji swoich codziennych modlitw.
WIZYTA U ŚW. RITY W CASCII
22 lutego br. przedstawiciel Stowarzyszenia i Instytutu Ks. Piotra Skargi przekazał do sanktuarium w Cascii 3750 próśb i podziękowań do św. Rity, nadesłanych przez naszych Przyjaciół w ramach akcji „Św. Rita – patronka spraw trudnych i beznadziejnych”. O godz. 12.00 w tamtejszym sanktuarium rektor sanktuarium, o. Bernardino Pinciaroli OSA odprawił Mszę Świętą w intencjach sformułowanych przez naszych Przyjaciół i Darczyńców. Ojciec rektor udzielił ponadto błogosławieństwa wszystkim, którzy wzięli udział w naszej kampanii.
NOWA „POLONIA CHRISTIANA” JUŻ W SPRZEDAŻY!
Na czym polega powołanie zakonne? Co łączy różne wspólnoty zakonne i monastyczne? Jakie są obecne zagrożenia dla życia konsekrowanego? Odpowiedzi na te i wiele więcej pytań udziela najnowsze wydanie magazynu „Polonia Christiana”! Mateusz Ziomber analizuje rolę, jaką zakony odegrały w historii Kościoła, Marcin Jendrzejczak opisuje najnowsze zagrożenia dla życia kontemplacyjnego, a prof. Grzegorz Kucharczyk tłumaczy, dlaczego każda antychrześcijańska rewolta brała sobie za cel osoby podążające za Chrystusowym wezwaniem do doskonałości. Ponadto, Tomasz Cukiernik przypomina, że użytkowanie wieczyste przechodzi już do historii, ks. Grzegorz Śniadoch radzi, jak dobrze przeżyć Wielki Post, a Jacek Kowalski przybliża niedocenianą dziś mądrość Średniowiecza. Polecamy!
FORMACJA MŁODYCH KONTRREWOLUCJONISTÓW
W dniach 20–24 lutego na terenie ośrodka Instytutu Ks. Piotra Skargi w Zawoi gościli członkowie i sympatycy Krucjaty Młodych. W ramach programu edukacyjnego Młodzi kontrrewolucjoniści wysłuchali wykładów wiceprezesa Instytutu Arkadiusza Stelmacha oraz członka TFP Valdisa Grinsteinsa na temat katolickiej wizji dziejów ludzkości.
NA STRONIE INTERNETOWEJ PROTESTUJ.PL
PUBLICZNE RÓŻAŃCE
W pierwszych miesiącach bieżącego roku Krucjata Młodych zorganizowała publiczne spotkania modlitewne w Warszawie, Białymstoku, Wrocławiu oraz kilkudziesięciu innych miastach całej Polski. Zgromadzeni modlili się w intencji zadośćuczynienia za grzech aborcji, a we Wrocławiu dodatkowo za prześladowanych chrześcijan i w intencji ich krzywdzicieli. Z satysfakcją należy stwierdzić, że w organizację spotkań modlitewnych w większości miejscowości włączyły się lokalne środowiska, najczęściej związane z Fundacją Pro‑Prawo do Życia.
Film o orędziu Fatimskim w kanadzie
W dniach 1–3 marca w Kanadzie, w parafii św. Maksymiliana Kolbe w Mississauga oraz w parafii św. Kazimierza Królewicza w Toronto, odbyły się projekcje filmu Fatima. Orędzie wciąż aktualne, w których uczestniczyło niemal 2 000 Polonusów. W spotkaniach wzięli udział: Jarosław Mańka – reżyser filmu oraz Sławomir Skiba z Instytutu Ks. Piotra Skargi.
Z działalności Klubów „Polonia Christiana”
W ostatnim czasie w ramach Klubów „Polonia Christiana” odbyły się następujące wykłady:
Projekcje filmów
premiera filmu Rewolucja totalnej wolności
12 premiera zgromadziła 800-osobową widownię. Na tydzień przed pokazem wszystkie darmowe zaproszenia rozeszły się w trzy godziny. Spotkanie rozpoczęto modlitwą Pod Twoją Obronę, po której przywitał gości wiceprezes Stowarzyszenia im. Ks. Piotra Skargi, Arkadiusz Stelmach. Po nim o kulisach powstawania produkcji opowiedział twórca filmu. III w warszawskim kinie Wisła odbyła się premiera filmu w reżyserii Jarosława Mańki pt. Rewolucja totalnej wolności.
Dzień później w krakowskim kinie Kijów odbyła się krakowska premiera tego poruszającego obrazu o rewolucji obyczajowej roku 1968.
Niedziela 9 czerwca
to dzień, w którym ulicami Warszawy i innych miast Polski przejdą liczne Marsze dla Życia i Rodziny. Wybierz się na jeden z nich z Twoimi bliskimi. Przyprowadź także znajomych!
Serdecznie zapraszamy na Marsz dla Życia i Rodziny w Krakowie, organizowany 16 czerwca przez Stowarzyszenie i Instytut Ks. Piotra Skargi. Będziemy wspólnie maszerować ulicami miasta św. Stanisława, demonstrując przywiązanie do rodziny zbudowanej w oparciu o tradycyjne wartości.
ZAPRASZAMY!
Przyjdź z rodziną
i przyjaciółmi!
szczegóły na stronie: www.marsz.org
Dwadzieścia lat minęło jak jeden dzień można by sparafrazować słowa piosenki z popularnego niegdyś serialu… Dwie dekady działalności Stowarzyszenia Kultury Chrześcijańskiej im. Księdza Piotra Skargi miały niebagatelny wpływ na funkcjonowanie naszej Ojczyzny. Temu wydarzeniu poświęcamy znaczną część „Przymierza z Maryją”.
Z radością informujemy, że długoletni Apostoł Fatimy, Pan Stanisław Drzewiecki z Tuliszkowa został uhonorowany przez ks. biskupa Wiesława Meringa medalem „Zasłużony dla Diecezji Włocławskiej”. O Panu Stanisławie pisaliśmy już w 96. numerze „Przymierza z Maryją”. Dziś postanowiliśmy jeszcze wrócić do Tuliszkowa, by wraz z naszym bohaterem cieszyć się z tego wyróżnienia.
Gdyby historią życia naszego Apostoła obdarzyć kilka osób, każda z nich miałaby pełne ręce roboty, a do tego swoją pracą budziłaby podziw i uznanie. Aż trudno uwierzyć, jak wiele pasji, talentów, zainteresowań, zacięcia społecznikowskiego może kryć się w jednym człowieku.
I choć Pan Stanisław w swoim 81-letnim życiu sprawdził się w wielu dziedzinach, jego największą pasją jest nauczanie. Jak już pisaliśmy poprzednio, jest powszechnie znanym i cenionym matematykiem, ale uczył także fizyki i chemii. W zawodzie spędził ponad pół wieku, kształcąc młodzież w 28 szkołach. Mimo przejścia na emeryturę, wciąż pomaga młodym ludziom. Od ponad dekady udziela bezpłatnych korepetycji każdemu, kto się do niego zgłosi. – Uczyć zawsze lubiłem. Satysfakcję czerpałem z tego, że potrafiłem nauczyć matematyki każdego, nawet tego, kto nie miał w tym kierunku najmniejszych zdolności – mówi z przekonaniem. – Dziś cieszy mnie każdy sukces mojego podopiecznego, któremu udaje się wyciągnąć ocenę na lepszą, czy uniknąć powtarzania roku. Myślę, że uczniowie też mnie lubili i lubią. Do dziecka trzeba umieć znaleźć drogę, czymś zainteresować i zachwycić, zachęcić do aktywności. Nauczyciel musi mieć osobowość, musi być ciekawy świata, by dla innych być wzorem, ikoną, która swoim postępowaniem pokazuje, jak dobrze można żyć. Ponadto potrafi wydobyć z dziecka jego zalety i je rozwinąć, rozbudzić ciekawość i chęć do poznawania świata, do pomagania, do ciągłego rozwijania się. Ja zawsze mówię do swoich podopiecznych, że nie chodzi o to, byście pokochali matematykę, ale żeby z was wyrośli porządni ludzie z charakterem. Sam trafiłem jako dzieciak na kilku nauczycieli tak interesujących i wartościowych, a przy tym pełnych zapału, że do szkoły chodziłem nie tylko po naukę, ale właśnie dla moich pedagogów, którzy mnie niesamowicie inspirowali – zapewnia.
Pan Stanisław ubolewa nad tym, że obecnie wielu nauczycieli skupia się tylko na przekazywaniu wiedzy, zaniedbując przy tym wychowanie. – Często się mówi: „a niech rodzice wychowują, nauczyciel ma uczyć”. Ja się z tym nie zgadzam. Uważam, że szkoła, tak jak dom, jak Kościół ma także młodzież kształtować. Niestety, obecnie nauczyciel boi się wychodzić poza swoją rolę, by nie zostać posądzonym przez rodziców o wtykanie nosa w nie swoje sprawy. I to jest przykre. Uważam, że w wielu przypadkach wychowanie dzieci powinno zacząć się od wychowania rodziców. To mocne słowa, ale Pan Stanisław nie boi się mówić tego, co myśli. Tak było w czasach komunizmu, gdy bronił krzyża w szkole i odważnie przyznawał się do swojej wiary. Nigdy nie krył, że jest człowiekiem głęboko religijnym. Za swoje przywiązanie do Kościoła i zaangażowanie w przygotowanie ołtarzy na Boże Ciało w 1968 roku stracił posadę dyrektora szkoły. – Było mi oczywiście przykro, ale w życiu są rzeczy ważne i ważniejsze. Ołtarze na Boże Ciało ubierali moi dziadkowie (od 1912 roku), rodzice i ja przez 65 lat. Bóg dla mnie i mojej rodziny był zawsze na pierwszym miejscu – podkreśla. I za to piękne świadectwo chrześcijańskiego życia składane zwłaszcza w trudnych czasach i ogromne zaangażowanie w życie swojej parafii w Tuliszkowie, Pan Stanisław został odznaczony medalem „Zasłużony dla Diecezji Włocławskiej”, przyznawanym przez ks. biskupa Wiesława Meringa. Odznaczenie zostało przekazane podczas uroczystości poświęcenia kopii figury św. Michała Archanioła z cudownej Groty Objawień w Gargano.
W imieniu Redakcji „Przymierza z Maryją” gratulujemy Panu Stanisławowi tak zaszczytnego wyróżnienia i jesteśmy dumni z faktu, że tak zacna osoba należy do duchowej rodziny Apostołów Fatimy i grona oddanych Przyjaciół Stowarzyszenia im. Ks. Piotra Skargi.
Panie Stanisławie, życzymy Bożego błogosławieństwa i dużo zdrowia!
DMB
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Dziękuję Panu Prezesowi za troskę o mnie. Dziękuję Redakcji za „Przymierze z Maryją”. Pragnę zapewnić, że nadal chcę otrzymywać Wasze pismo. Ono pomaga mi w wielu sprawach – tak wiary, jak i moralności. Bardzo jest mi potrzebne, bo mam niestety problemy, zwłaszcza z zachowaniem szóstego przykazania. Często zastanawiam się, czy uda mi się z tego wyjść, czy się poprawię? Wierzę, że tak. Ufam Bożej Opatrzności. Prosząc o modlitwę za mnie, pozdrawiam całe Stowarzyszenie im. Ks. Piotra Skargi.
Dawid
Szczęść Boże!
Z całego serca dziękuję za przesłanie mi obrazu Niepokalanego Serca Maryi. Teraz modlę się codziennie przed Mateńką. I widzę, że Ona się do mnie uśmiecha. Czuję Jej błogosławieństwo. Jakaż to łaska! Pozdrawiam Was serdecznie.
Jadwiga
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Pragnę za pośrednictwem Redakcji serdecznie podziękować Stowarzyszeniu im. Ks. Piotra Skargi za słowa otuchy i przesłanie Jubileuszowego Różańca, upamiętniającego 100. rocznicę Objawień Matki Bożej w Fatimie. Chciałbym także – ku przestrodze – podzielić się swoją udręką. Chciałbym przestrzec przed tym, od czego jestem uzależniony, czyli przed alkoholem. Również pragnę złożyć pewne świadectwo. Piszę o tym, bo wiem, że wiara czyni cuda. Po wykonaniu ogromnej pracy nad sobą, udaje mi się te sprawy zmieniać na lepsze. Tak więc od dłuższego czasu walczę ze swym alkoholizmem. Alkohol sprawił, że zamknąłem się w sobie. Jednak dzięki modlitwie i wsparciu rodziny jestem spokojny o kolejny dzień. Pomogły mi w tym też przesłane przez Was materiały – obrazek Matki Bożej Uzdrowienia Chorych oraz Akt Ofiarowania się Jezusowi przez ręce Maryi. Wiem, że Opatrzność Boża czuwa nade mną. Gdyby nie Ona, mało brakowało, abym w ubiegłe wakacje zapił się na śmierć. Teraz dziękuję Panu Bogu za dar życia.
Choć obecnie pokutuję w więzieniu, to głęboko wierzę w to, że Bóg opiekuje się mną. Za każdy dany mi czas dziękuję. Dziś wiem, że trzeba być dobrym przez całe życie i służyć Bogu. Dziś mam głęboką świadomość ile czasu straciłem przez alkohol i negatywne nastawienie do życia oraz przyjaciół. Alkohol zastępował mi towarzystwo. Gdy piłem, miałem wrażenie, że się wyciszam, uspokajam. Kiedy alkoholu zaczęło brakować, zaczynały się u mnie lęki i panika.
Obecnie znalazłem ludzi, którzy uczęszczają na mityngi AA na terenie więzienia. Też chodzę na te spotkania, podczas których dzielę się swymi opiniami, łzami i przeżyciami. Z pokorą i wdzięcznością przyjmuję wszystko, czym mnie Pan Bóg doświadcza.
Pozdrawiam całą Redakcję, pozdrawiam wszystkich, którzy się za mnie modlą i czekam na kolejne wydanie Waszego pisma. Bóg zapłać!
Z poważaniem
Marek
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Szanowni Redaktorzy! Bóg Wam zapłać za przysyłanie mi wspaniałego pisma, jakim jest „Przymierze z Maryją”. Pragnę podzielić się świadectwem, jak dobry jest Pan Bóg. Otóż, jestem inwalidą, na którym to Pan Bóg uczynił cud. Kilkadziesiąt lat temu miałem bardzo ciężki wypadek samochodowy, po którym przez 5 tygodni byłem nieprzytomny. Lekarz, który mnie prowadził, dawał tylko kilka procent szans na to, że przeżyję. Twierdził, że nawet jeśli przeżyję, to i tak do końca życia będę jeździł na wózku inwalidzkim. Tymczasem – jak się okazało – na wózku jeździłem bardzo krótko. Po latach w ogóle go nie potrzebuję i daję sobie ze wszystkim radę samodzielnie. Jestem za to bardzo wdzięczny Panu Bogu i Matce Najświętszej. To Ona wstawiła się za mną u Swego Syna. Syn Ją wysłuchał i uczynił cud. Zresztą Jego opiekę czuję na każdym kroku w tych jakże ciężkich dla wiary czasach. Wiem jedno – trzeba całkowicie i bez żadnych wątpliwości zawierzyć Bożej Opatrzności, a resztą już będzie kierował Pan Bóg.
Jako podziękowanie za moje uzdrowienie wystawiłem koło mojego domu kapliczkę poświęconą Matce Bożej. Modlę się tam bardzo często. Jeszcze się nie zdarzyło, bym nie znalazł rozwiązania w trudnych sytuacjach. Dziękuję Wam za wszystko, co robicie dla naszego Narodu. Szczęść Wam Boże w tych trudnych czasach. Z Panem Bogiem i Maryją, Matką Jego!
Jan z Podkarpackiego
Szczęść Boże!
Droga Redakcjo! Chciałabym podzielić się z Czytelnikami świadectwem. Jestem wdową i matką dwóch synów. Jeden od 27 lat jest kapłanem i posługuje we Włoszech. Drugi ma żonę i troje dzieci. Jest policjantem.
W roku 2012 dowiedziałam się, że mój mąż ma nowotwór złośliwy i pozostało mu tylko 6 tygodni życia. Zaczęłam się gorliwie modlić i prosić Pana Boga oraz Matkę Bożą o zatrzymanie tej choroby, choćby tylko na trzy lata. Naszym pragnieniem było doczekać jubileuszu 50-lecia małżeństwa. I prośba została wysłuchana! W czerwcu 2014 roku w obecności syna-kapłana odnowiliśmy przysięgę małżeńską. Szczęście nie trwało jednak długo. W listopadzie 2015 roku mąż odszedł do Pana. Było mi bardzo ciężko, ale modlitwa, wsparcie duchowe ze strony rodziny i przyjaciół, Wasze materiały oraz programy w Telewizji Trwam i Radiu Maryja bardzo mi pomogły i pozwoliły dalej – w miarę normalnie – żyć.
W Środę Popielcową 2018 roku dowiedziałam się z kolei, że to ja mam raka złośliwego. I zaczęłam leczenie. W czasie wszystkich badań i zabiegów miałam w ręku różaniec, a na ustach słowa: „Jezu ufam Tobie!” oraz „Kochana Mateczko, osłaniaj mnie płaszczem Swej opieki”.
W szpitalu przebywałam 8 tygodni. Ostatnie naświetlanie miałam 15 sierpnia ubiegłego roku. W listopadzie przeszłam kontrolne badanie, które wykazało, że jest dobrze. Teraz czekają mnie kolejne badania.
Proszę Pana Jezusa, Matkę Najświętszą i Świętych, by było dobrze. Wszystko w rękach Pana Boga. Proszę Was o modlitwę, za którą z góry dziękuję – Bóg zapłać!
Zostańcie z Bogiem
Elżbieta z Torunia
