– A gdyby tak móc październik rozpocząć od nabożeństwa różańcowego, u stóp Matki Bożej Fatimskiej, swymi kolanami dotykając miejsc, na których przed ponad stu laty przed Jej obliczem klęczała trójka małych Pastuszków…? Tak właśnie – dzięki Stowarzyszeniu Ks. Piotra Skargi – grupa pielgrzymów, Apostołów Fatimy, zaczęła miesiąc poświęcony Matce Bożej i Różańcowi. Bogu niech będą dzięki!
Pośród przywilejów Apostolatu Fatimy jest i ten najbardziej wyczekiwany – możliwość pielgrzymowania do miejsc objawień Matki Bożej Fatimskiej. Na progu października 2023 roku w podróż wyruszyła kolejna kilkunastoosobowa grupa Apostołów, pod duchowym przewodnictwem o. dr. Michała Chaberka OP.
Już na samym starcie, w Krakowie, rozgorzały emocje związane z podróżą, lotem, ale i świadomością, że oto za kilkanaście godzin, wraz z grupą osób, z którymi co dzień łączymy się modlitewnie, uklękniemy – jak Łucja, Hiacynta i Franciszek – u stóp ukochanej Matki Bożej. Stało się to możliwe już 30 września 2023 roku, kiedy wieczorem, mimo zmęczenia daleką podróżą, można było pójść do Fatimskiej Pani… Trzeba było… Bo przecież Ona teraz była tak blisko, na wyciągniecie ręki, zaledwie kilka minut spacerem od miejsca zakwaterowania…
W podobny sposób Apostołowie Fatimy mogli spędzić kolejne dni, modląc się podczas Mszy Św. sprawowanej w Kaplicy Objawień, uczestnicząc codziennie w wieczornej modlitwie różańcowej, a za dnia poznając historię Fatimy, miejsca objawień – Cova da Iria, Aljustrel… – miejsc, po których stąpali Pastuszkowie.
Do dziś pielgrzymi odwiedzający Portugalię mogą przemierzyć ścieżki wyznaczone onegdaj przez Dzieci Fatimskie, odprawiając nabożeństwo Drogi Krzyżowej. I właśnie tymi ścieżkami podążyli też Apostołowie, mijając w modlitewnej zadumie oliwne gaje i dębowe zagajniki… Docierając tam, gdzie Dzieciom ukazywała się Maryja i gdzie objawiał im się Anioł… W każdym utrudzonym kroku, w każdej pobożnej modlitwie, w każdym rozważaniu Męki Pana, w każdym naszym tchnieniu i w każdej kropli potu, w utrudzeniu upałem – Ty Maryjo byłaś z Pielgrzymami!
Ale pielgrzymka Apostołów Fatimy to także okazja do nieco lepszego poznania różnych zakątków Portugalii, jak Batalha i Alcobaça, i ich przepięknych, zapierających dech w piersiach klasztorów. To niezwykła okazja do dotknięcia historii templariuszy – stanięcia w Tomar – miejscu, w którym rycerze mogli czcić Pana Jezusa w Jego Świętym Wizerunku uwiecznionym na Całunie Turyńskim – i poznania ich wielkiej roli w krzewieniu w świecie chrześcijańskiej wiary. To możliwość nie tylko spojrzenia na ocean, ale i dotknięcia go w jednym z piękniejszych zakątków – w Nazaré – i… zachwytu nad pięknem stworzenia.
Z pewnością w pamięci Apostołów Fatimy pozostanie wizyta w Santarem, miasteczku, w którym miał miejsce Cud Eucharystyczny. I choć ów Cud Przemiany dzieje się podczas każdej Mszy Świętej, to ta możliwość spojrzenia z bliskiej odległości i adorowanie Ciała Pańskiego z widocznymi śladami Jego Krwi była dla każdego niezwykłym momentem, który przemieniał serca i wprawiał w zadumę – wręcz rzucał na kolana! Usta same układały się do modlitwy… Bo to przecież mój Bóg i Pan… I ta myśl, że tak często ludzie o tym zapominają albo nie wierzą w realną obecność Jezusa Chrystusa w Najświętszym Sakramencie…
Niewątpliwie ten czas pielgrzymowania był okresem umocnienia duchowego, był okazją do przemiany serc, ale też wezwaniem do codziennego nawracania się. Był miejscem spotkania Apostołów Fatimy, na co dzień rozsianych po całej Polsce, a jednak każdego dnia połączonych we wspólnej modlitwie i umiłowaniu Matki Bożej i Jej Syna…
Bogu niech będą dzięki!
Ten numer naszego pisma poświęciliśmy w dużej mierze Kościołowi Apostolskiemu oraz Maryi, która jest Królową Apostołów i wszystkich dusz apostolskich. Zatem także w tym aspekcie Matka Boża jest naszą Królową, bo przecież każdy z nas, ochrzczonych, jest powołany do apostolstwa, do świadczenia o wierze katolickiej słowem i czynem.
Kilka dni przed Świętami Wielkanocnymi redakcję „Przymierza z Maryją” odwiedzili Państwo Anna i Jerzy Kasperczykowie z Krakowa, którzy wspierają Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi od początku jego istnienia. – Prowadzicie Państwo dobrą działalność. Wiem, że teraz jest ciężej, ale z pomocą Bożą…, bo inaczej się nie da – mówi pani Anna.
– Do Apostolatu Fatimy należymy wspólnie z mężem od 2001 roku – kontynuuje. To się stało tak, że listonosz przyniósł do naszej pracy ulotkę Stowarzyszenia. Zainteresowaliśmy się i napisaliśmy…
Aktywni Dobrodzieje Stowarzyszenia
– Bierzemy udział w kampaniach organizowanych przez Stowarzyszenie i modlimy się, wykorzystując otrzymane materiały. Wzięliśmy też udział w akcji, podczas której zbierano pieniądze na wykupienie i remont siedziby Stowarzyszenia przy ul. Augustiańskiej w Krakowie – dodaje pan Jerzy. – Parę lat temu byliśmy na ul. Augustiańskiej podczas peregrynacji figury Matki Bożej Fatimskiej – dopowiada pani Anna. – Ja osobiście byłam też gościem na jednym z Kongresów Konserwatywnych, który odbywał się w Krakowie przy ul. Sławkowskiej. To było bardzo przyjemne doświadczenie. Do wspierania Stowarzyszenia wciągnęliśmy naszą mamę, która obecnie ma już 96 lat, ale wciąż otrzymuje i czyta „Przymierze z Maryją”. [...]
[Pełny tekst w wydaniu papierowym]
Szanowny Panie Prezesie!
Jestem osobą wiekową (88 lat), schorowaną – o bardzo niewielkich możliwościach działania. Od lat jestem zwolenniczką działalności Pana oraz Stowarzyszenia Ks. Piotra Skargi. Dziękuję Panu Bogu za Pana osobę, modlę się od kilkunastu lat o powodzenie Waszych akcji. W życiu wiele przeżyłam i widziałam, mogę więc obiektywnie ocenić Waszą działalność. Wyrażam więc mój ogromny szacunek za wszystko, czego dokonujecie. Dziękuję za Wasze pisma, w szczególności za „Przymierze z Maryją” oraz za inne materiały. Jestem także szczególnie wdzięczna za Waszą akcję „Stop deprawacji polskich dzieci”, która nasuwa pytanie: Dokąd zmierzasz Polsko? Panie Prezesie – oby Pan Bóg dał Panu dużo zdrowia i siły!
Joanna z Bytomia
Szczęść Boże!
Dziękujemy Państwu za akcję „Stop deprawacji polskich dzieci”. Cieszymy się, że została podjęta taka inicjatywa. Chętnie się do niej włączamy. Kształtowanie w duchu Bożym naszych dzieci od najmłodszych lat to nasz obowiązek i najważniejszy cel naszego życia. Dlatego musimy czynić wszystko, co w naszej mocy, aby ocalić dzieci od zgorszenia, a szkoła to przecież drugi dom naszych dzieci. Szczęść Boże dla Waszej pięknej pracy! Prosimy o modlitwę w obliczu choroby nowotworowej, z którą musimy się zmagać w naszej Rodzinie.
Agnieszka i Witold z Podkarpacia
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Dziękuję za wszystkie otrzymane od Państwa materiały, które sobie bardzo cenię i które zajmują w moim domu szczególne miejsce. Postanowiłam też napisać, by dać świadectwo. Moje pierwsze badania medyczne wypadły niekorzystnie, później nastąpiła biopsja i „wielkie czekanie”. Cały czas nie traciłam nadziei. Wszystko zawierzyłam Bogu i Maryi, modląc się jednocześnie nowenną do św. Ojca Pio, którego to obrazek i relikwie dostałam od Was. Zaraz potem odebrałam wiadomość, że nie mam komórek rakowych. Dziękuję Bogu, Maryi i św. Ojcu Pio za łaskę zdrowia, a Wam za dzieło, które prowadzicie. Niech dobry Pan Bóg błogosławi w Waszej wspaniałej pracy… Dziękuję i pozdrawiam serdecznie!
Renata
Szanowny Panie Redaktorze, Szanowny Panie Prezesie
Zdaję sobie sprawę, że chwilę się nie odzywałam, ale było to spowodowane moją niedyspozycją, którą odczuwam od zeszłego roku. Miałam nadzieję na poprawę. Niestety, poważny wiek spowodował moją niepełnosprawność ruchową. Bardzo mi trudno zachować pionową postawę i równowagę, dlatego w domu mam dokładnie wytyczony bezpieczny obszar poruszania się, a na zewnątrz metalowy wózek, który umożliwia mi poruszanie się na niewielkich dystansach. Z powodu wielu ograniczeń i zmian, wiele spraw przejęły moje dzieci. Teraz niestety ze względów zdrowotnych obawiam się, że będę zmuszona opuścić Stowarzyszenie i „Przymierze…”, o czym jest mi trudno i przykro pisać i mówić. Przyzwyczaiłam się bowiem do kontaktów z Wami poprzez wsparcie, lektury, dyskusje na aktualnie zamieszczane tematy, możliwość uczestnictwa w spotkaniach „Przymierza z Maryją” i liczne okazje do podzielenia się z bliźnimi efektami moich praktyk religijnych i możliwością wykazania się religijną postawą.
Dla mnie osobiście wspieranie „Przymierza…” jako największego pisma dla katolików w Polsce było i jest satysfakcjonujące i ważne. Nie bez znaczenia są osobistości od lat związane i utożsamiane z pismem. Redaktor naczelny we wstępie do każdego egzemplarza zapoznaje z jego tematyką, ale też akcentuje najważniejsze przesłania obecnej chwili, tj. że wszystkie aktualne wydarzenia nie mogą przesłaniać faktu w jakich czasach żyjemy obecnie i co jest naszym teraźniejszym obowiązkiem. Cenię także postawę Prezesa Stowarzyszenia, p. Sławomira Olejniczaka za pracowitość, energię i siłę działania. Niebanalne formy imiennego i adresowego sposobu komunikowania się też mają wielu zwolenników i entuzjastów. A w piśmie szczególną uwagę przykuwają: temat główny, święte wzory, kampanie, lektury duchowe, felietony, problemy. Ciekawa tematyka poszerza grono Czytelników.
Kończąc, pragnę złożyć na ręce Pana Prezesa oraz Pana Redaktora i całej Redakcji moje podziękowania i pozdrowienia. Życzę dużo wytrwałości i siły w działaniu. Pragnę też zapewnić o swojej modlitwie w Waszej intencji i intencji Przyjaciół. Szczęść Boże!
Zofia
Od Redakcji:
Szanowna Pani Zofio!
Z całego serca dziękujemy za Pani piękne, pełne serdeczności i szczerości słowa. To dla nas zaszczyt, że mogliśmy być częścią Pani codzienności i duchowej drogi przez tak długi czas. Mimo wszelkich trudności, ufamy, że nadal będziemy mieć ze sobą kontakt! Dziękujemy za Pani zapewnienie o modlitwie. Prosimy również przyjąć nasze modlitwy i życzenia wszelkich łask Bożych, szczególnie w tym wymagającym czasie. Niech Matka Najświętsza otacza Panią swoją opieką, a Duch Święty napełnia siłą, pokojem i nadzieją.
Z wdzięcznością i szacunkiem
Redakcja „Przymierza z Maryją” oraz Stowarzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im. Ks. Piotra Skargi
Szczęść Boże!
Bardzo dziękuję Stowarzyszeniu Ks. Piotra Skargi za obfite, mądre, rozsądne i aktualne tematy poruszane w korespondencji i wydawnictwach, przypominające wielokrotnie ważne wydarzenia historyczne, ważne zdarzenia utwierdzające w człowieku głęboko wierzącym i myślącym rzeczywistą prawdę, że nasza wiara opiera się na ufności, że Pan Bóg działa w naszym imieniu i z wielką mocą, że prowadzi nas dobrymi drogami. Jest to bardzo ważne, że Prezes Stowarzyszenia i Redakcja „Przymierza z Maryją” swoją pracą stale wzmacniają i przypominają o obecności Pana Boga w naszym życiu. Ufam, dziękuję i proszę o dalsze wskazówki prowadzące do dobrego i mądrego działania. Serdecznie pozdrawiam i życzę dużo cierpliwości i zdrowia w działalności!
Cecylia z Poznania
