ZJEDNOCZONA EUROPA NA NIKŁYCH FUNDAMENTACH
W szumie informacyjnym nt. wejścia Polski do Unii Europejskiej, znalazł się również głos polskich hierarchów kościelnych. Metropolita przemyski abp Józef Michalik ostrzegał: „Zjednoczona Europa chce budować przyszłość na nikłych fundamentach, bo bez Boga i bez sprawiedliwości. Bo co to za sprawiedliwość, kiedy walczy się o prawo zabijania najsłabszych! Wolność nasza zadeklarowana przez zbrodnie dla innych. Mamy wprawdzie możliwość włączenia się w przemianę zachodniego świata, ale czy damy radę?! Będą nas zwalczać rozbudowanym systemem zła, bo jak mówił Prymas Wyszyński do walki z dobrem potrzeba całego systemu, a do budowania dobra wystarczy jeden człowiek".
EUROPA - MIESZANKA NAJGORSZEGO KAPITALIZMU I NAJGORSZEGO KOMUNIZMU
„Europa świadomie postchrześcijańska będzie także posteuropejska. Będzie gigantem bez duszy, Golemem sytym, bogatym, starym, ale na glinianych nogach. Taka Europa nie będzie zbytnio różnić się np. od wielu azjatyckich megalopolii, gdzie najbardziej drapieżny kapitalizm usadowił się na terenie wcześniej pozbawionym odniesień moralnych czy religijnych, stając się mieszanką najgorszego kapitalizmu i komunizmu" (Gość Niedzielny 4 maja 2003). To zdanie kardynała Paula Pouparda, przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Kultury niech będzie przestrogą dla nas wszystkich.
W CO WIERZĄ FRANCUZI?
Według francuskiego instytutu CSA (Wyższa Rada ds. Audiowizualnych), wpływ Boga na ludzkie życie zauważa tylko 5 procent badanych Francuzów. W cuda wierzy obecnie 42 procent. Za rolą Kościoła w kształtowaniu religijności opowiada się 21 proc. 77 Francuzów na 100 twierdzi zaś, że Kościół nie powinien wtrącać się do ich wiary. O końcu religii mówi aż 34 procent badanych. Bardzo interesujący jest też stosunek mieszkańców kraju, zwanego niegdyś „Najstarszą Córą Kościoła" wobec śmierci. Aż 77 procent Francuzów popiera wyeliminowanie śmierci poza obszar refleksji żyjących. O tym, że po śmierci nie ma nic jest przekonanych 39 proc., że jest "coś" niesprecyzowanego uważa 33 proc. W reinkarnację wierzy 6 proc., w nieśmiertelność duszy 16 proc, a zmartwychwstanie ciał 4 proc.
24 procent wierzy w istnienie Boga, 34 proc. Francuzów uważa to za prawdopodobne, "raczej Boga nie ma" - mówi 19 proc., a 22 proc. jest przekonanych o racjonalności swojego ateizmu. Wśród grupy wierzących, bóstwo Chrystusa uznaje 55 proc., zmartwychwstanie - 47 proc. W to, że Mahomet był prorokiem wierzy - 44 proc. (sic!). 39 Francuzów na 100 uznaje wiarę w Sąd Ostateczny. Trójca Święta znajduje uznanie (wśród wierzących) 28 procent, a w istnienie szatana 27 proc. Katolików we Francji jest oficjalnie 62 proc. 6 proc Francuzów to mahometanie, 2 proc - protestanci, 1 proc. żydzi, 2 proc. inne wyznania. Bezwyznaniowców jest 26 proc. 9 procent katolików uczęszcza na nabożeństwa przynajmniej raz w tygodniu, 24 proc. - raz na miesiąc, 7 proc. - deklaruje, że nigdy nie odwiedza świątyni... Co się stało z „Najstarszą Córą Kościoła"?
BARBARZYŃSTWO W UNII EUROPEJSKIEJ
Z 15 krajów Unii Europejskiej w 14 zalegalizowano zabijanie poczętych dzieci (chlubnym wyjątkiem jest Irlandia).
W 11 krajach dopuszczono do użytku pigułkę wczesnoporonną typu RU-486. W większości krajów UE wprowadzono do szkół biologiczną, pozbawioną wartości etycznych, w istocie demoralizującą seks-edukację. W dwóch krajach UE zalegalizowano zbrodnię eutanazji.
Legalizuje się związki homoseksualne i daje się im prawo adopcji dzieci.
3 lipca ub. r. Parlament Europejski przyjął haniebną rezolucję domagającą się legalizacji aborcji na żądanie kobiety w krajach Unii i w krajach kandydujących do niej, a więc i w Polsce. Realizacja tego postulatu w Polsce oznaczałaby przywrócenie w naszej Ojczyźnie zbrodniczego „prawa" aborcyjnego, które Polakom już dwukrotnie narzucali w warunkach terroru: hitlerowcy (09.03.1943 r.) i stalinowcy ( 27.04.1956 r.).
Ojciec Święty Jan Paweł II na konferencji Episkopatu Polski na Jasnej Górze, 19 czerwca 1983 roku stwierdził: „Stosunek do daru życia jest wykładnikiem i podstawowym sprawdzianem autentycznego stosunku człowieka do Boga i do człowieka, czyli wykładnikiem i sprawdzianem autentycznej religijności i moralności". W czasie pielgrzymki do Ojczyzny, w czerwcu 1997 roku w Kaliszu, Ojciec Święty mówiąc o obronie życia podkreślił: "Cywilizacja, która odrzuca bezbronnych, zasługuje na miano barbarzyńskiej. Choćby nawet miała wielkie osiągnięcia gospodarcze, techniczne, artystyczne oraz naukowe". Te fundamentalne kryteria, podane nam przez Ojca Świętego Jana Pawła II, oceniając Unię Europejską, każdy katolik musi zastosować.
Ten numer naszego pisma poświęciliśmy w dużej mierze Kościołowi Apostolskiemu oraz Maryi, która jest Królową Apostołów i wszystkich dusz apostolskich. Zatem także w tym aspekcie Matka Boża jest naszą Królową, bo przecież każdy z nas, ochrzczonych, jest powołany do apostolstwa, do świadczenia o wierze katolickiej słowem i czynem.
Kilka dni przed Świętami Wielkanocnymi redakcję „Przymierza z Maryją” odwiedzili Państwo Anna i Jerzy Kasperczykowie z Krakowa, którzy wspierają Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi od początku jego istnienia. – Prowadzicie Państwo dobrą działalność. Wiem, że teraz jest ciężej, ale z pomocą Bożą…, bo inaczej się nie da – mówi pani Anna.
– Do Apostolatu Fatimy należymy wspólnie z mężem od 2001 roku – kontynuuje. To się stało tak, że listonosz przyniósł do naszej pracy ulotkę Stowarzyszenia. Zainteresowaliśmy się i napisaliśmy…
Aktywni Dobrodzieje Stowarzyszenia
– Bierzemy udział w kampaniach organizowanych przez Stowarzyszenie i modlimy się, wykorzystując otrzymane materiały. Wzięliśmy też udział w akcji, podczas której zbierano pieniądze na wykupienie i remont siedziby Stowarzyszenia przy ul. Augustiańskiej w Krakowie – dodaje pan Jerzy. – Parę lat temu byliśmy na ul. Augustiańskiej podczas peregrynacji figury Matki Bożej Fatimskiej – dopowiada pani Anna. – Ja osobiście byłam też gościem na jednym z Kongresów Konserwatywnych, który odbywał się w Krakowie przy ul. Sławkowskiej. To było bardzo przyjemne doświadczenie. Do wspierania Stowarzyszenia wciągnęliśmy naszą mamę, która obecnie ma już 96 lat, ale wciąż otrzymuje i czyta „Przymierze z Maryją”. [...]
[Pełny tekst w wydaniu papierowym]
Szanowny Panie Prezesie!
Jestem osobą wiekową (88 lat), schorowaną – o bardzo niewielkich możliwościach działania. Od lat jestem zwolenniczką działalności Pana oraz Stowarzyszenia Ks. Piotra Skargi. Dziękuję Panu Bogu za Pana osobę, modlę się od kilkunastu lat o powodzenie Waszych akcji. W życiu wiele przeżyłam i widziałam, mogę więc obiektywnie ocenić Waszą działalność. Wyrażam więc mój ogromny szacunek za wszystko, czego dokonujecie. Dziękuję za Wasze pisma, w szczególności za „Przymierze z Maryją” oraz za inne materiały. Jestem także szczególnie wdzięczna za Waszą akcję „Stop deprawacji polskich dzieci”, która nasuwa pytanie: Dokąd zmierzasz Polsko? Panie Prezesie – oby Pan Bóg dał Panu dużo zdrowia i siły!
Joanna z Bytomia
Szczęść Boże!
Dziękujemy Państwu za akcję „Stop deprawacji polskich dzieci”. Cieszymy się, że została podjęta taka inicjatywa. Chętnie się do niej włączamy. Kształtowanie w duchu Bożym naszych dzieci od najmłodszych lat to nasz obowiązek i najważniejszy cel naszego życia. Dlatego musimy czynić wszystko, co w naszej mocy, aby ocalić dzieci od zgorszenia, a szkoła to przecież drugi dom naszych dzieci. Szczęść Boże dla Waszej pięknej pracy! Prosimy o modlitwę w obliczu choroby nowotworowej, z którą musimy się zmagać w naszej Rodzinie.
Agnieszka i Witold z Podkarpacia
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Dziękuję za wszystkie otrzymane od Państwa materiały, które sobie bardzo cenię i które zajmują w moim domu szczególne miejsce. Postanowiłam też napisać, by dać świadectwo. Moje pierwsze badania medyczne wypadły niekorzystnie, później nastąpiła biopsja i „wielkie czekanie”. Cały czas nie traciłam nadziei. Wszystko zawierzyłam Bogu i Maryi, modląc się jednocześnie nowenną do św. Ojca Pio, którego to obrazek i relikwie dostałam od Was. Zaraz potem odebrałam wiadomość, że nie mam komórek rakowych. Dziękuję Bogu, Maryi i św. Ojcu Pio za łaskę zdrowia, a Wam za dzieło, które prowadzicie. Niech dobry Pan Bóg błogosławi w Waszej wspaniałej pracy… Dziękuję i pozdrawiam serdecznie!
Renata
Szanowny Panie Redaktorze, Szanowny Panie Prezesie
Zdaję sobie sprawę, że chwilę się nie odzywałam, ale było to spowodowane moją niedyspozycją, którą odczuwam od zeszłego roku. Miałam nadzieję na poprawę. Niestety, poważny wiek spowodował moją niepełnosprawność ruchową. Bardzo mi trudno zachować pionową postawę i równowagę, dlatego w domu mam dokładnie wytyczony bezpieczny obszar poruszania się, a na zewnątrz metalowy wózek, który umożliwia mi poruszanie się na niewielkich dystansach. Z powodu wielu ograniczeń i zmian, wiele spraw przejęły moje dzieci. Teraz niestety ze względów zdrowotnych obawiam się, że będę zmuszona opuścić Stowarzyszenie i „Przymierze…”, o czym jest mi trudno i przykro pisać i mówić. Przyzwyczaiłam się bowiem do kontaktów z Wami poprzez wsparcie, lektury, dyskusje na aktualnie zamieszczane tematy, możliwość uczestnictwa w spotkaniach „Przymierza z Maryją” i liczne okazje do podzielenia się z bliźnimi efektami moich praktyk religijnych i możliwością wykazania się religijną postawą.
Dla mnie osobiście wspieranie „Przymierza…” jako największego pisma dla katolików w Polsce było i jest satysfakcjonujące i ważne. Nie bez znaczenia są osobistości od lat związane i utożsamiane z pismem. Redaktor naczelny we wstępie do każdego egzemplarza zapoznaje z jego tematyką, ale też akcentuje najważniejsze przesłania obecnej chwili, tj. że wszystkie aktualne wydarzenia nie mogą przesłaniać faktu w jakich czasach żyjemy obecnie i co jest naszym teraźniejszym obowiązkiem. Cenię także postawę Prezesa Stowarzyszenia, p. Sławomira Olejniczaka za pracowitość, energię i siłę działania. Niebanalne formy imiennego i adresowego sposobu komunikowania się też mają wielu zwolenników i entuzjastów. A w piśmie szczególną uwagę przykuwają: temat główny, święte wzory, kampanie, lektury duchowe, felietony, problemy. Ciekawa tematyka poszerza grono Czytelników.
Kończąc, pragnę złożyć na ręce Pana Prezesa oraz Pana Redaktora i całej Redakcji moje podziękowania i pozdrowienia. Życzę dużo wytrwałości i siły w działaniu. Pragnę też zapewnić o swojej modlitwie w Waszej intencji i intencji Przyjaciół. Szczęść Boże!
Zofia
Od Redakcji:
Szanowna Pani Zofio!
Z całego serca dziękujemy za Pani piękne, pełne serdeczności i szczerości słowa. To dla nas zaszczyt, że mogliśmy być częścią Pani codzienności i duchowej drogi przez tak długi czas. Mimo wszelkich trudności, ufamy, że nadal będziemy mieć ze sobą kontakt! Dziękujemy za Pani zapewnienie o modlitwie. Prosimy również przyjąć nasze modlitwy i życzenia wszelkich łask Bożych, szczególnie w tym wymagającym czasie. Niech Matka Najświętsza otacza Panią swoją opieką, a Duch Święty napełnia siłą, pokojem i nadzieją.
Z wdzięcznością i szacunkiem
Redakcja „Przymierza z Maryją” oraz Stowarzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im. Ks. Piotra Skargi
Szczęść Boże!
Bardzo dziękuję Stowarzyszeniu Ks. Piotra Skargi za obfite, mądre, rozsądne i aktualne tematy poruszane w korespondencji i wydawnictwach, przypominające wielokrotnie ważne wydarzenia historyczne, ważne zdarzenia utwierdzające w człowieku głęboko wierzącym i myślącym rzeczywistą prawdę, że nasza wiara opiera się na ufności, że Pan Bóg działa w naszym imieniu i z wielką mocą, że prowadzi nas dobrymi drogami. Jest to bardzo ważne, że Prezes Stowarzyszenia i Redakcja „Przymierza z Maryją” swoją pracą stale wzmacniają i przypominają o obecności Pana Boga w naszym życiu. Ufam, dziękuję i proszę o dalsze wskazówki prowadzące do dobrego i mądrego działania. Serdecznie pozdrawiam i życzę dużo cierpliwości i zdrowia w działalności!
Cecylia z Poznania
